Balıkesir Sağlık Platformu, 6 Temmuz 2022’de Konya Şehir Hastanesi’nde uğradığı silahlı saldırı sonucu yaşamını yitiren Kardiyoloji Uzmanı Dr. Ekrem Karakaya’yı Atatürk Şehir Hastanesi’nde bir basın açıklaması ile anarken, sağlıkta şiddete yol açan sağlık politikalarından derhal vazgeçilmesini ve sağlıkta şiddet için etkili yasa çıkarılmasını istedi.
Balıkesir Aile Hekimleri Derneği, Balıkesir Aile Sağlığı Elemanları Derneği, Balıkesir Dişhekimleri Odası, Balıkesir Tabip Odası, Birlik ve Dayanışma Sendikası, Genel Sağlık İş Sendikası, Hekim Birliği Sendikası, Hekim Sen, Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası ve Tabip Sen’in oluşturduğu Balıkesir Sağlık Platformu açıklamasında şu görüşlere yer verildi:
Konya Şehir Hastanesinde çalışan Dr. Ekrem Karakaya’yı bir sene önce bugün, 6 Temmuz 2022’de çalıştığı kurumda silahlı saldırı sonucu kaybettik.1 yıl önce bugün taşıdığımız onca yük ve acı ile yaklaşık 300-400 kişi ile buradan İl Sağlık Müdürlüğüne yürüyüş yapmıştık.
Dr. Aynur Dağdemir, Dr. Edip Kürklü, Dr.Göksel Kalaycıoğlu, Dr. Ersin Arslan, Dr. Kamil Furtun, Dr. Hüseyin Ağır ve Dr. Fikret Hacıosman’ı da işyerlerinde uğradıkları şiddet sonrası kaybettik.
Şiddete: yalnızca hastaneye başvuranlar tarafından değil ekranlardaki dizilerde, gazetelerdeki köşe yazılarında, politikacıların sözlerinde ve dilinde, idarecilerin baskılarında da tanıklık ediyoruz. SABİM/CİMER hatları ile de tüm hekimler Sağlık Bakanlığı tarafından psikolojik şiddete, ağır duygusal yüke maruz bırakılıyor. Acil asistanı olarak görev yaptığı sırada SABİM’e yapılan haksız başvurular gerekçe gösterilerek işyerinde sürekli mobbinge maruz kaldığı için canına kıyan Dr. Melike Erdem, ne yazık ki bu şiddetin en ağır göstergesi olmuştur.
Kayıplarımızın yanı sıra meslektaşlarımız işyerlerinde bıçaklı, silahlı, sopalı, oraklı, taşlı fiziksel saldırılara uğruyor, klinikler ateşe veriliyor, her birimiz her gün sözel şiddete maruz kalıyoruz. Yalnızca 2020 yılında, 12 bine yakın beyaz kod verilmiştir. TTB tarafından yapılan ankette; hekimlerin % 84’ü daha önce hasta veya yakını tarafından sözel ve fiziksel şiddete uğradığını belirtmiştir.
Kayıplarımızın yanı sıra meslektaşlarımız işyerlerinde bıçaklı, silahlı, sopalı, oraklı, taşlı fiziksel saldırılara uğruyor, klinikler ateşe veriliyor, her birimiz her gün sözel şiddete maruz kalıyoruz. Yalnızca 2020 yılında, 12 bine yakın beyaz kod verilmiştir. TTB tarafından yapılan ankette; hekimlerin % 84’ü daha önce hasta veya yakını tarafından sözel ve fiziksel şiddete uğradığını belirtmiştir. Meslektaşımızı ve sağlıkta şiddet nedeniyle kaybettiğimiz tüm meslektaşlarımızı saygıyla anıyoruz.
Meslektaşımız şair Dr. Behçet AYSAN’ın dediği gibi;
belki
sararmış
eski resimlerde kalırım
belki esmer bir çocuğun dilinde.
bütün derinlikler sığ
sözcüklerin hepsi iğreti
değişen bir şey yok hiç
ölüm hariç.
aynı gökyüzü aynı keder.
Biri dışında ne yazık ki sağlıkta şiddet nedenli kaybettiğimiz meslektaşlarımızın hepsini son 20 sene içinde kaybettik. Son yıllarda sağlıkta şiddet gözle görülür şekilde arttı ve artık çalışma alanlarımızın rutini haline geldi. Toplumsal şiddetteki artışın ve ayrışmanın sağlık kurumlarına da yansımasının yanında; sağlık sistemindeki değişiklikler, hekim-hasta ilişkilerinde yaşanan dönüşüm ve elbette sağlık çalışanlarının siyasiler tarafından her fırsatta hedef gösterilmesi de bu ciddi artışın nedenleri arasındadır.
Sağlıkta şiddetteki artışın en büyük sorumlularından olan, hastalarla sağlık çalışanlarını birbirlerine düşman eden Sağlıkta Dönüşüm Programının yirminci yılındayız. Sağlık kurumlarında idarenin baskısı ve performansa dayalı ek ödeme sistemi gibi uygulamaların tümü ile birlikte sağlığın ticarileşmesi hızlanırken sağlıkta şiddetin kapıları da sonuna kadar açılmış oldu. Randevu alamayan, 5 dakikada bir muayene olmaya zorlanan, özel hastaneye başvurmak zorunda bırakılan, cebinden parası alınan, eczanelere muayene ücreti, katkı ve katılım payları tahsil ettirilen yurttaşlar sistemin tüm sorunlarını karşılaştığı kamu görevlilerine yansıtmaktadır. Halbuki, sistemden ne hekim ne de sağlık çalışanları sorumludur. Sağlıkta dönüşüm programı ve aynı politikalar tarafından oluşturulmuş “beyaz reform” ile geçen 20 senenin sonunda hekim ve sağlık çalışanları olarak, sağlık kurumlarını cehenneme çeviren bu sağlık sistemin değişmeden sağlıkta şiddetin azalmayacağını çok iyi biliyoruz. Sağlıkta şiddeti önlemek her şeyden önce güçlü bir politik irade gerektirir. Sürekli günü kurtarmaya çalışan eylem ve söylemlerinden anlaşıldığı üzere kamu otoritesinin sağlıkta şiddeti öneleme konusunda böyle bir iradeyi gösteremeyeceği anlaşılmaktadır.
Sağlık meslek odaları, sendikalar ve dernekler olarak sağlıkta şiddete on yıllardır dikkat çekmekteyiz. Özellikle son 15 yıldır eylemlerle ve taleplerimizle sağlıkta şiddeti bitirebilmek için yoğun derecede mücadele ettik. Yasa teklifleri oluşturduk. Ancak ne yazık ki Bakanlık ve Kamu Otoritesi gerekli düzenlemeleri yapmadı ve ancak birimiz hayatını kaybettikten sonra sağlıkta şiddetle ilgili zayıf düzenlemeler yapılarak günü kurtarmakla yetindi. Beyaz kod verilerini dahi kamuoyu ile paylaşmayı reddeden anlayış için maalesef sağlığın ticarileşmesi bizlerin yaşamı da dâhil her şeyden daha büyük bir önem arz ediyor.
Daha dün bize “giderlerse gitsinler” diyenler, sonra dönmemizi isteyenlere sesleniyoruz, meslektaşımız sonsuzluğa gitti. Kötü gidişten SİZ SORUMLUSUSUNUZ!!!
Hayatımızı kaybetmemize kadar giden ve gündelik yaşamımızın bir parçası haline gelen şiddeti uygulayanları ve buna kayıtsız kalanları asla affetmiyoruz. Her geçen gün bizler için daha tehlikeli hale gelen sağlık kurumlarının güvenliğinden kamu otoritesi sorumludur. Güvenli çalışma ortamlarında, insanca çalışma koşullarında yaşamak ve yaşatmak istiyoruz!
* Sağlıkta şiddete yol açan sağlık politikalarından derhal vazgeçilmesini,
* Sağlıkta şiddet için etkili yasa çıkarılmasını,
* Sağlık kurumlarında şiddeti önleyen fiziksel değişiklikler yapılarak, güvenli işyerleri oluşturulmasını,
* İş yaşamında şiddet ve tacize karşı ILO 190 Sözleşmesinin imzalanmasını TALEP EDİYORUZ…
