O ister miydi?..
Dünyaya geldiğinde bir bacağı olmasın..
Ama kader..
Tek bacakla dünyaya geldi işte..
O ister miydi?..
Şırnak’ta mayına basmayı?.,
Bir ayağını kaybetmeyi?..
Ama oldu..
O ister miydi?..
Tarlada saman makinasına ayağını kaptırmayı
Kaza oldu İşte..
O ister miydi?..
Çocukken top oynarken..
Arabanın altında kalmayı?,,
Oldu ve bir ayağını kaybetti..
Bir başkası kolunu..
Diğeri dizini..
Hepsi de uzuvlarını kaybettiler ..
Ama..
Bir şeyi kaybetmediler.,
İnançlarını..
azimlerini..
mücadele güçlerini..
Hiçbir zaman kaybetmediler..
Hayattan kopmadılar..
Bir araya geldiler..
İnanılmaz bir çalışma..
İnanılmaz bir hırs..
İnanılmaz bir azim..
Sonuç:
Dünya Şampiyonluğu!..
Ampute Futbol’da..
Tek bacakla..
Koltuk değnekleriyle.,
Dünya Şampiyonluğu..
Helal olsun..
Ne olur..
Kalkın ayakta alkışlayın!.
Alkışı da..
Saygıyı da hak ediyorlar..
Bugün milyonlarca kişinin
ortak sevdası futbol dünyamızda..
Milyon dolarların havada uçuştuğu..
Futbolcuların yalandan yerlerde yuvarlandığı..
Tribünlere oynadığı.,
Maçları görünce..
Dünya Şampiyonluğunu kazanan..
Ampute oyuncularının..
Sahadaki samimi, içten ve yalansız..
O muhteşem mücadelelerine
Şapka çıkarmamak mümkün mü?..
On kere, yüz kere..
Helal olsun!..
Süper Lig’de oynamış, Birinci Lig’de senelerce
top koşturmuş bir arkadaşım aradı.,
Bir futbolcu eskisi o..
Dürüst bir futbol emekçisi..
Saha içinde olan biteni iyi bilenlerden.,
Dedi ki..
“Yıllarımı futbola verdim.
Böylesini görmedim.
Bu kadar samimi, bu kadar içten..
Bu kadar yalansız ..
Ancak..
Bu kadar olur.
Helal olsun!.”
***
Başka söze ne hacet..
Hepsi de harbiden..
Ve sahiciydi..
