Ateş kusan silahlarınız mutfak robotu mu?
Hedefinde yüzünü hiç görmedikleriniz
korkuyla bekleşiyorlar kuytularda,
eğer varsa yüreğiniz, böyle bir cehennemi düşünün
bir tek size ve patronlarınıza mı ait yaşamak?
Dünyayı mezbahaneye çevirdiğiniz yeter !
Evindeki çocuğunun gözlerine bak
bırakabiliyorsan eğer bombayı sonra bırak)
Kütüphaneler yakan barbar tiranlar
lânetli kefenlerinizle aramızdasınız sanki,
binlerce yıl sonra da yakılıyor kitaplar
ulu orta yargılanıyor düşünce,
komşuyu komşuya düşman edip
meydan açıyor kendine sözün gücünden korkanlar
Caddelerde ayak sesleri ürpertiler içinde
gölgelerle kol kola yürüyor zaman,
gözümden gözlerini kaçıranlara bakın hele
bana dokunmayan yılan bin yaşasın telaşıyla
bin kez ölüyor kendi iç kuyularında,
iğreti dünyalar kurup şiir yazıyor bir de
Gülün genleşmesinden ürken insanlar tanıdım
elektrik düğmesinin çıt sesiyle hoplayanlar
mumların titrek aydınlığında sabahlayanlar,
kara birer ispiyon rüzgârı
demir pençenin yanar döner fırıldağıydılar,
ince dal boyunlarını urgana uzatırken Denizler
yeni dünya düzeninin ağalığına soyundu onlar
Duvarlarından alev, kan ve korku fışkıran
bir tüneli geçiyoruz bitimine yakın yeniden başlayan,
bin yıllık bir uykunun mahmurluğu var üstümüzde
içimizdeki ırmakların uyuşukluğu anlatıyor,
Allah olduğunda ısrar eden bir bedevi anlatıyor
kumrular gibi düşünüyoruz kendi kafesimizde,
oysa bir eşelesek külümüzü, bir kaldırsak başımızı
ışığı, suyu ve yaşamayı vergilendiren
ölümler karşısında kahkahayla gülen
kara cüppeli tecimenleri hemen tanıyacağız
Savaş artığı bir çocuk ve anne
çocuğun dudakları mosmor annesinin de,
çocuğun gözleri göztaşı annesinin de
damaklarında yaşamanın çürük tadı
kurtlanıp iniyorlar toprağın derinine,
insanlık ilâhisinin okuduğumuz bölümü bu
sanki, zamanı özetliyor tanrı iki bedende
Gökyüzü benim diyorum şimdi
benim olduğu kadar elbet sizin de,
yaşamak cangılında yarını kurmak için
bulanık sularda yıkanıp yok çayırlarda at koşturmaktan
acılarına tevekkülle sarılıp sunaklara adaklar yatırmaktan
yani aldatılmaktan, kandırılmaktan sıyrıl artık ey halk
Gökyüzü bizim diyorum bütün sınırsızlığıyla
*(Şehlâ Menekşe isimli kitabımdan)
