Yoksa çıldırmış siyaset mi demeliydik?
Yahut çıldırtan?..
Ama 21.yüzyılın beşte birini bitirmeye yol aldığımız bu zamanlarda Türkiye’de siyasetin değişmeyen hallerinin ilelebet böyle mi devam edeceğini sormaktan alıkoyamıyoruz işte.
Siyaset ve parti tutuculuk hep mi böyleydi, yoksa bugünkü kadar hiç mi tavan yapmamıştı, bunu siyaset bilimciler değerlendirsin ama koltuk derdine, her değerin bu kadar çok yıprandığını görmek, en azından gelecek açısından ümit verici bir sonuç olmasa gerek.
Yaklaşan yerel seçimlere baktığımızda da bilinen çılgınlık hallerinin devam etmesiyle beraber yeni çılgınlıkların da ortaya çıktığını görüyoruz.
Son yansıyan haberlerden bir kaçını hatırlayalım mı?..
Vatandaşa dağıtılacak promosyon ürünleri için bugüne kadar 10 milyon TL civarında ödeme yapan bir belediye, bu kez yaklaşık çeyrek milyonluk kol saati almış.
Kol saati yanında dağıtılacak hediyeler arasında boyama kitabından tişörte, şapkadan kaleme, yağmurluktan çantaya ve uçurtmadan hamilelik takvimine kadar ne ararsan var.
Yelpaze tamam anlayacağınız.
Ama bunun adı rüşvet değil mi bir nev’i?
Bu ve benzeri promosyon dağıtımı bir anlamda seçmeni de kullanma anlamına gelmiyor mu?..
Keza, “doğru” veya “etik” bir davranış mı?..
Değil kuşkusuz.
Ancak “doğru” ve “etik” gibi kelimeler nicedir Türkiye siyaset dilinden silinen kelimeler olduğu için herkes yaptığını veya yapacağını yapıyor.
Ne bir yaptırımı var ne dur diyen.
Hal böyle olunca da vatandaşı kandıran siyasetçi her türlü oyuna, bir anlamda çılgınlığa devam ederek sınırları zorluyor, çılgınlık tavan yapıyor.
Çılgınlığın da türlü hali var tahmin edeceğiniz gibi.
Bazen yaptıklarıyla, bazen de söyledikleriyle gerçekten “inanılmaz” ötesine uçuyor bazı siyasiler ve onların yalaka kısmı.
Hatırlayın yine, geçtiğimiz günlerde İzmir’de bir kooperatif başkanı, halka açık toplantıda, kendisinin sevdalısı olduğu partiye oy vermeyenler veya vermeyecekler olanlar için “Allah çarpar” demedi mi?
Cılız birkaç tepki ve basının eleştirileri dışında özellikle siyasi cenahtan ne kadar tepki geldi bu söze?..
??
Yine daha bir iki gün önce camide kahvaltı verip seçim çalışması yapmadı mı adayın biri?..
Camide kahvaltı nasıl verildi, kim izin verdi, bir soruşturma açıldı mı; bilenimiz var mı?
Eleştiriler üzerine savunma yapan aday bunun kendi faaliyeti olmadığını, bir dernek tarafından düzenlenen aylık rutin program olduğunu söyledi ki “her kafasına esen dernek camilerde kahvaltı mı veriyor, verebiliyor” sorusu da başka bir noktada havada kaldı gitti…
Siyasetin aşmamız gerektiğine inandığımız halleridir bunlar.
Ne siyasete kalite getirir ne de yarınlara bir gelecek.
Günü kurtarmak için, koltuğu koruma maksatlı yapılan her adım Türkiye’nin geleceğine mayın döşemektir.
Son yıllarda eğitime de, camiye de, yargıya da, orduya da politika fazlasıyla girmiştir.
Mustafa Kemal, daha Atatürk olmadan, daha taaaa 1908’de şöyle demiş ittihatçıların kongresinde:
“… Ufukta tehlike bulutları görüyorum.. Ordunun siyasete karışması işi artık bitmelidir. Asker kışlasına, siyasetçi siyaset sahnesine dönmezse her şey mahvolur.”
Sonra ne hale geldi Osmanlı?..
Tarih; bugünlerde okumak isteyen için en büyük ders kitabıdır.
Siyaseti salt kendi çıkarları için kullanmak, vatandaşın gözünü boyamak için hediye vermek, kahvaltı ikram etmek, olur olmaz sözler söylemek artık siyasetin klasikleşen görüntüsü olmaktan çıkmalıdır, çıkarılmalıdır.
Bundan zarar gören tüm Türkiye’dir.
Asıl zarar gören, Türkiye’nin geleceğidir.
