Yeni Zelanda’daki korkunç terör eylemi sonrası Başbakan Ardern, silahla ilgili yasaları değiştireceklerini söyledi.
Saldırıdan sadece 6 gün sonra yasa değişti ve Başbakan Ardern tekrar konuştu ve dedi ki:
“Şimdi de bu saldırıdan 6 gün sonra, tüm askeri stil yarı otomatikleri silahları ve Yeni Zelanda’daki saldırı tüfeklerini yasakladığımızı ilan ediyoruz.”
Etki-tepki.
Oyalanmadan çözüm.
Hızlı sonuç alma.
Silah başa bela…
Hayatları silip atıyor
Ahhh!lar getiriyor.
Sil…ahhh oluyor.
Türkiye’de çok ahhlar var.
Ama etkiye tepki sadece söz ve satır aralarında kalıyor.
Sonuç alınmıyor.
Çözüm üretilmiyor.
Bilgisayarın başında oturup türlü türlü “adam öldüren” makine alabilmeniz mümkün…
Ruhsat gerekmiyor.. Kapınıza teslim geliyor, taksitle bile alınabiliyor.
Çünkü…
Silahın kötü ve toplum için tehlike olduğu bilinse de karar mekanizmalarında silaha sevdalı milletvekilleri var ise bir yerde ilerlemeniz mümkün olamıyor.
Milletvekili düğünde silah atıyor, pişkin pişkin sosyal ağlarda paylaşıyor.
O yaparsa belediye başkanı da örnek oluyor; aynı furyaya devam ediyor.
Ondan etkilenen mafya tiplemeleri “silahları alır ineriz” diyor…
Onları gören vatandaş, silahı beline takmayı marifet sanıyor…
Bilgisayar oyunlarından bile etkilenecek kadar zayıflayan genç bünyeler pompalı ile dehşet saçıyor…
Kadınlar öldürülüyor…
Adliyelerde silahlı çatışmalar çıkıyor.
Silahın önüne geçilmiyor.
Ahhh’larla beraber geliyor silahın acı sonuçları ve hayatları sil’ip atıyor.
Türkiye kadar silahlardan çeken millet azdır.
Lakin, silahlara seyirci kalınıyor.
Onca feryada, çağrıya kulak tıkanıyor. Silahların satışına kesin yasaklama, ruhsatlı silahlanmanın da sınırlarının genişletilmesinin önüne geçilmiyor.
“Anla ki ölem” moduna geliniyor, anlaşılmazlıklar diyarı olup çıkılıyor; canlar gittikçe, ateş düştüğü yeri yaktıkça göğe yükselen feryatlar uçuşup gidiyor.
Silaha karşı devlet olarak bir türlü dur denmiyor.
Aksine, ruhsatsız silah sayısı takip edilemediği gibi ruhsatlı silah sayısında da patlama yaşanıyor…
Bulundurma veya taşıma ruhsatına sahip birey sayısındaki ürkütücü artış devam ediyor.
Umursamazlık ve vurdumduymazlıktır bu.
Zelanda Başbakanı Ardern “15 Mart’ta tarihimiz sonsuza kadar değişti” dedi.
Silahlı bir manyağın, acıya alışık olmayan bir ülkeyi götürdüğü noktada silahla ilgili katı değişikliklerin inanılmaz derecede hızlı bir şekilde hayata geçmesi Zelandalılar için yine de bir şans olarak görülebilir mi?..
Ama onlarca yıldır bireysel manyakların içinde bulunduğu ülkemizde silahlara ulaşmak halen ne de kolay…
Tıkla, seç, aynı gün kargoda.
Adrese teslim.
Yetkili sorumlular izlemede…
Silahlanma patlamada…
Acılar ahhlarla hayatları silmekte…
Silah, sil…ahhh olmakta!
