Bugün sevginin günüdür aslında her günün olması gerektiği gibi.
Her şeyi, herkesi sevmek için 14 Şubat’ı beklemeye gerek var mı?
Bir yıl içerisinde bir tane 14 Şubat varken, yılın 365 gün 6 saati vardır.
Mahrum etmemek lazım sevgiyi her daim gönlümüzde.
Koşulu yoktur sevginin koşulsuz sevilir.
“Yaradılanı severiz yaradandan ötürü” sözü nasıl anlam kazanır başka.
Doğa, evren sevgi üzerine kurulu tek ilacı vardır her derdin o da sevgi.
Bir fidan dikersiniz mevsiminde büyümesi meyve vermesi için sularsınız arındırırsınız etrafını zararlı bitkilerden.
Gerektiği kadar gübre dökersiniz olgunlaşsın diye emek verirsiniz kısacası hayatta öyledir.
Hayata gözlerini açar insan ana sevgisi ile adeta bir bahçıvan edasıyla hazırlamaz mı evladını hayata.
Sevgi pınarından akan beyaz abıhayat suyuyla beslemez mi onu…
Çevredeki zararlı tüm unsurlardan sakınmaz mı evladını.
Anaların hakkı ödenmez.
Anaya küsülmez.
Sevgiyi bize ilk öğreten öğretmenlerimiz analarımızdır.
Bu yazıyı okuyan tüm okuyuculardan bir ricam var.
Eğer varsa bir kırgınlığınız ananıza lütfen gidip elini öpün, rızasını alın.
Anaya kırılmaz.
Peygamber dahi “Cennet anaların ayakları altındadır” demişken biz kim oluyoruz ki cennetin sultanına kırılıyoruz.
Bir gece yarısı uyanır ateşler içerisindedir evladı, korkar tedirgin olur, öper evladını.
Bazen duygusallık ağır basar, gözlerinden süzülen yaşlar dökülür evladının yüz cemaline.
O açken doyar mı anne.
O hayattayken iyi olup, o hastayken iyi olabilir mi anne tabii ki hayır.
Çok arkadaşımız, dostumuz sevgililerimiz olur bu hayatta, ama bir tek anamız olur.
Mezarının başında gözyaşı dökmek anlamsızdır.
Bin sene dahi ömrün olsa her senesini, her saniyesini mezarında ağlayarak geçirsen dahi geri gelmez.
Hayattayken öpmeli elini, güldürmeli yüzünü.
Cam kenarında gözü yaşlı bekletmemeli anaları.
Kulağı telefonda olmamalı anaların. Anneler günü beklenilmemeli.
Ansızın kapıyı çalmalı, sarılmalı boynuna ananın koklamak, koklayarak onu.
Ansızın kapıyı çalmalı, sarılmalı boynuna ananın, koklamalı onu.
O da yaptı çünkü hepsini.
Eğer evladından sevgi, ilgi bekleyeceksen yaşlandığında sen de yapmalısın evlatlarına küçükken anana babana.
Hayata verdiklerin değil midir geri aldıkların.
Vermeden almak gibi hiçbir kuralı yoktur hayatın.
Sevgi bekleyen sevgi tohumları ekmeli yüreklere koşulsuz, yeşertmeli onları yaşamın her anında.
Yaradanın tüm canlıları yaratmaktaki tek amacı sevgidir koşulsuz sevgi.
Sevgi emektir emekse özveri.
Eşinizi sevin ananız kadar, o da çocuklarınızın anası değil mi?
Çocuklarınızın anasını sevin ananız kadar o da sizin ananız değil mi?
Herkese sevginin eksik olmadığı güzel, aydınlık, huzurlu günler dilerim.
