Helikopter Pilotu idi.
23 yıl önce bugün seni kaybettik
Onu ilk gördüğümde ,
– “Üst katInızda oturuyoruz yengem ” sözü ile selamlaştık.
Eşi Şengül hanımla 4 yıl Diyarbakır / Yenişehir Mah. 2. Hindibaba Sok. Akbaba Apt. sakini olarak yıllarca sürecek bir dostluğun ilk günleri burada başladı.
Oğlum, ve oğulları birlikte çocukluk arkadaşı oldular.
İkiz kardeş gibi giydirdik oğullarımızı.
Ankara’ya birlikte aynı yıl atandık.
Anıttepe / Jandarma Lojmanlarında bu kez aramızda bir lojman vardı. Balkondan seslensek duyulacak gibiydi yakınlığımız. Birlikte Ankara’ya atanmanın keyfini yaşadık.
Çocuklarımız büyüyordu. İlkokula başladılar. Aynı okulun yarenliğinin tadını çıkardılar.
Anıttepe’de oturmanın en güzel yanlarının mutluluğunu yaşadık çocuklarımızla birlikte.
Anıtkabir ziyaretlerimizi çocuklarımızın ellerine bayraklar vererek coşkuyla yaptık.
Atatürk sevgisini onlara öğretmenin mutluluğunu yaşadık.
Lojmanımızın balkonundan elimizi uzatsak Anıtkabir’e değeceğiz sanki.
Bu muhteşem anılarımız şimdilerde , yüreğimin en özel yerinde duruyorlar.
O güzel günlerde kurulan dostluğun sürdüğünü yazmanın kederiyle sevinci bir arada yaşanır mı ? Yaşanıyormuş işte..
Zamanın bize öğretileri sürüyor , anlayana ve anlatana ders gibi..
Hüzünlerden , sevinçlere gidiyor insanın aklı , yüreği , anıları yakalamak için..
Hepsi de duruyor yerli yerinde.
***
Ankara içinde birlikte bir tayin daha yaşadık.
Güvercinlik Jandarma Lojmanlarında bu kez karşı lojmanlardan el salladık birbirimize.
Geçici görevle gidenler kervanında çocuklarımın babası , Binbaşı Mehmet Aras , çoğu zaman birlikte gittiler Diyarbakır’a.
Mehmet Aras Binbaşı ile selamlaştık. Yanında eşi ve oğulları.
“Komutanımla Diyarbakır’a birlikte yolculuk yapacağız. Şengül ile birlikte Güvercinliğin nöbetini size devrettik” diye takılmıştı.
En son görüşüm oldu o naif komutanı.
Gökyüzünün uçan yiğidini..
Güleç yüzlü askeri.
Cıgara sağlığa zararlı imiş…
Kim demiş onu ?
İyi ki içmişiz o cıgaraları.
Diyarbakır Hani yakınlarında düşen helikopter kazasında şehit verdik onu.
Bunca yıl ne zaman geçti ki ?
Komşum , kardeşim , Mehmet Aras.
Yıldızlar yoldaşın olsun.
Unutmadım ..
Ankara / Cebeci Şehitliğinde ışıklarda uyu..
Minnet ve dua ile.
***
Eruh dağlarında, role direği diker yüzbaşım,
Geçici görevle gitmiştir az biraz uzağa..
Diyarbakır – Eruh arası gönülde uzaktır..dilde yakın.
O Jandarmanın muhaberecisi.
Direğin ucundan sevdiklerine ses gider.
Siirt – Botan arası , bahtımın en karası.
Diyarbekir etrafında dağlar var da, darlar da var hani.
Memleket kokusu tüter en yıldızlı gecelerde bile.
Jandarmam , iki gözümsün.
Evlattır , en ekber olanından.
Ateşinden sayıklar , anasının elinde eli.
Anlamsız sözlerle , bir türkü mırıldanır, sayıklar gibi halleri.
Henüz dört yaşında, azı dişi çıkacak , ya da başkaca bir şeydendir ateşi..
Baba sesini unutmuş gibi, görevden dönende anımsayacak.
Anası ses verir sesine, gurbette evlat büyütmenin mahsunluğu.
Oğlum, ne dersin bana, nedir söylediğin bu türkünün adı…
Annem ,
” Jandarmanın gece türküsünü söylüyom.
Sen korkma diye”
15 Ağustos 1984 / Diyabakır
