Başlığımız, mahalli bir halk türküsünün ilk dizesidir. Uşak Eşme İlçesi kaynaklı, konar göçer topluluklar arasında ki festival ve eğlence, toplantılarında; yanık yanık söylenir. Yurdumuz göller bölgesinde yerel sanatçılarca seslendirilen; aşk, sevda, ayrılık, acılar, yoksulluklar içerikli duyguları besleyen, yüreklice söylenen ezgisiyle; insanın yüreğini dağlar.
“Ördeğime Kaz Diyorlar…”
dizesi insanımızın gerçekleri görme körlüğü konusunda ki; iki yüzlülüğüne dikkat çeker. Yakınısını dile getirir. Güzel insanlarımızın, güzel bir deyişi devreye girer: “Arabanın dingili kırılınca, yol gösteren çok olur” a örnek dizedir.
Bu Feleğe Yaz Diyorlar…
Yaşanan tüm olumsuzluklara çözüm arama noktasında; herkes, işi başından savmaya bakar. Kendi akıllarına göre çözümlere giderek, akıl vermeye çalışırlar. İnsan şaşırdığında, çözümsüzlükler durumunda; “Anasına hala, babasına bala” diyesi olur.
Kime Derdimi Söylesem (A Gız)
Bu Dert Sana Az Diyorlar
(Gurbet Gurbet Gez Diyorlar)”
diyen aşığın, sevgisini, yanmışlığını anlamaya kimsenin yanaşmaması, yakınmaları atrırıp, yürek yakan duruma dönüşür.
“Yüzüğümün Kaşındeyim
On Üç On Dört Yaşındeyim…”
Sevdiceğine yalvarısında, kendi durumunu ortaya koyar. Körpeliğini, acemiliğini dile getirerek yalvarır. Hak yerini bulmasına, yardımcı olmasına el aman diler aşkına…
“Doğru Söyle Sevdiceğim (A Gız)
Daha On Beş Yaşındeyim
(Ölesiye Peşindeyim)”
Sen ne söylersen söyle, beni yok saysan da, Hakk’ ın huzurunda son sözümdür.
“Bülbül Yuvan Yıkıldı Mı
Yavruların Döküldü Mü
Doğru Söyle Sevdiceğim (A Gız)
Yar Dillerin Tutuldu Mu
(Gız Dillerin Tutuldu Mu)”
Aşkından yanıt gelmeyince; aşkının, sonucunda bülbüle yakarır. Gerçekleri öğrenmek için sorgular bülbülü, yalvarır böylece sürüp gider dizeler.
İnsanın, insani insanlığı anlamaması kadar, yürek yakıcı bir can acısı yoktur.
Yokluğun, yoksulluğun vurgununu olan genç, acılarını böyle seslendirir. Yaşamın dalgasında olan vatandaş, temel işin kolayını bulur.
***
Arkadaşı Dursun’a kendi çözümlerini sunar.
“Bu sunuma güler misiniz ağlar mısımız bilemem?
İnsanımızın engin çözüm yeteneklerine saygı duymamak en büyük saygısızlıktır.
BİRAZ TEBESSÜME NE DİYORSUNUZ?
Temelin güle oynaya geldiğini gören arkadaşı Dursun sorar:
“Ula Temel, bu sevincin nedir böyle?
Temel anlatır: “ Geçenlerde arabamın sigortasını yaptırdım, çok geçmeden arabam trafik kazasında parça parça oldu….”
Dursun şaşırır: “Buna sevinilir mi lan?”
Temel devam eder: “ Öyle deme… sonra evimi sigorta ettirdim… Ne oldu biliyor musun? Bir süre sonra evim alev alev yandı!”
Dursun daha da şaşırır:
“Ee peki bu sevinç neden?”
“Şimdi bizim hanımı, yani Fadime’yi de sigorta ettirdim de ondan!”
DARISINA BEREKET
Günümüzde, arkadaşlık, dostluk, yoldaşlık adı verilen insani değerlerin tümü zehirli ilişkilere döner; çıkar, ilgi alaka ile kendi konumunu yükseltme adına; çıkarları ucuza kapatma cinliği, şeytani davranışlar doğuran karanlık ilişkilere büründüğü, bir zaman diliminden geçiyoruz.
Her türlü siyasi, ekonomik, kültürel etkinlikler; küçük politik oyunlar içinde varlığına varlık katmanın telaşı içinde bulunanlar, ortalıkta gani gani.
Kendinizi bu virüslerden kurtarmak için maske, mesafe, temizlik yetmez. İnsanca yaşamanın koşulu,olan karşılıklı dürüstlük, mertlik doğruluk, yiğitlik, namertlik, cesaret, güven aşılarınız tam tutsa bile,insanın en zayıf zaaflarından vururlar.
Senin kendi havuzundaki ördeği, sana kaz diyerek yutturmanın hesabını yaparak, poh pohlar, gaz vermenin ustasıdır erenler. Piyasanın sömürgenleri ve kemirgenleri eskiden seyrettiler. Şimdi koltuklarına çift karpuz sığdırmanın peşindedirler * İ D U R A K İ *.
GERÇEK DOSTLUK, DÜRÜSTLÜK, İNSANİ DEĞERLERİN HAKKINI VERMEKLE OLASIDIR.
Saygıda, sevgide, hoşgörüde, yardım severlik ve dayanışmada, hastalıkta, sağlıkta, varlıkta ve yoklukta insanı, insan yerine koymak esastır. İnsanın yaralarına merhem olmaktır “SIRAT I MÜSTAKİM” dosdoğru yol. ,
Sapık yollara sapanlara, toplumun hakkına hukukuna zarar veren ve insanımızın ve huzur ve refahına zarar veren asalakların gözünü toprak doldursun.
