“Nefret kolaydır. Affetmek güçtür. Güç olanı başarmak, insanlığın faziletidir diyor.” NACİ KASIM
Canlılar alemini, kuyruklular ve kuyruksuzlar diye ayırma yeteneğim yok. Ancak, her canlının yaratılış özelliklerine saygı duymak gerekir. Bazı canlılardan nefret etmek, korkmak, ürkmek,… insana has bir davranıştır. Başlığımız kuyruk, gövdeye bağlı, canlıların özelliklerine uygun; kıl kuyruklar, kıllı kuyruklar, kılsız kuyruklar, top kuyruklular, sap kuyruklular …diye tanımlanan canlılar vardır.
Söz gelimi; yılan kuyruğu, kertenkele, koç, keçi, at, sığır… kuyruğu gibi isimlerle anılırlar Kurbağalardaki kocabaş döneminin kuyruğu erginleştikten sonra düşer. Düşen kuyruklar sonradan anımsanmaz.
Kesilen kuruklar, kuyruğunu kaptıranlar, kuyruklarını kaybetseler de gövdeleri yaşamaya, yumurtlamaya devam ederler. Yumurtalardan veya cenin içinden, dünyaya gelen kuyruklu canlılar kendilerine benzerlerini üretmeye devam ederler.
Bu durumda kuyruk mu, gövde mi değerli sorusunu kendimize sormalıyız? Sallanan kuyrukların nereye, neden sallandığına bizler karar verinceye kadar? “Atı alan, Üsküdarı geçiyor.” Kuyruklar, kuyruklara bağlana dursun. Biz bir birine kuyruk sallayan canlıların, canlılık davranışlarına bir anlam yüklemek hakkımızı kullanalım.
Benim sende gönlüm var ama, sen bana ne vereceksin? Ben sana kuyruğumla, bedenimle gelirim, senin gönlün var mı? diyerek kuyruk sallamaya devam ederler. Bazende kuyruğunu kaptıranlar; yeni mekanlarda, değişik zamanlarda bedenlerini daha da büyüterek, yeni yumurtlamalara hazırlanırlar. Giden kuyruk olsun diyerek beslenip büyürler.
Birileri de onu, kuyruğundan yakaladım diyerek sevinip ortalığa hava basabilir.
Söz gelimi; kertenkeleden nefret ediyorsunuz? Her gördüğünüz yerde elinize taş veya bir sopa alıp bu yaratığa saldırıp, kuyruğuna rast getirdiğiniz taş, sopayla, içinizdeki ahır suyu ve öfke, nefretle saldırıda bulunuyorsunuz. Sevinçle göklere zıplıyorsunuz. Vurdum! Vurdum! Çığlıklarıyla sevinirken birde ne görüyorsunuz? Gözünüze elinizin orta parmağı kadar kertenkele kuyruğu yerde. Ya! gövde nerede? Ortalıktaki kertenkele yok olmuş.
Seneye aynı mekana geldiğinizde; ortalık küçük kertenkele yavruları, süleymancıklarla dolup taşıyor… Bu yavrucuklar, ağaçlardaki duvarlardaki, kayalardaki börtü, böcekler ve kelebek avcılıklarılya yaşamlarını devam ettirerek, kendi sülalesinin özelliklerini geleceğe taşırlar,
Doğanın her ortamında yaşamlarını sürdürerek, orman altı kayalıklar, çakıllar, çayırlarda, kendilerinin yaşadıkları kırsal ortamın renklerine göre bedenlerini saklamayı başarırlar. İguanalar, taş kertenkeleleri, bukalemunler renkten renge girerek düşmanlarından, kendilerine nefret duyanlardan saklanmayı başarırlar.
Canlılar alemin en şerefli yaratığı insanın, bu canlıların davranışlarına benzer davranışlar sergilediğini, güncel basından görsel yayın organlarında görmeniz olası. Yılanlar, tilkiler, domuz , çakal, aslan gibi davranışlarıyla dikkat çekerler. Hırs , öfke, kin, nefret duygularıyla insanlığın yüz karası davranışları benimsemişleri görmek ve izlemek olası. İnsani davranışları terk edip, rahmani olmayan, şeytani duygu, düşünce ve davranışlar içinde olanları, çevrenizde hemen fark edebilirsiniz.
Siyasi, ekonomik, doğal felaketlerde ki esen rüzgarlara göre tavır takınanlar; çıkar kaygıları, var olan nimetlerden yararlanma sevdası, insanları amacı belli, amacı belli olmayan fanatik, duygu, düşünceli, uçuk davranışlar sergileyen örgüt ve ya grupçuklar içinde kendini bulması olasıdır.
Hayvanları sevmeyen insanlardan kendinizi ve sevdiklerinizi koruyunuz ki; canlıların kuyruklarıyla uğraşırken, gövdeleriyle insanlığa zarar veren yaratıklardan sakınmak, kendi varlığımıza en büyük katkı olur * İ D U R A K İ * .
Öğretmen, öğrencisi Uğur’a sorar;
-Dünya yuvarlak mıdır?
-Hayır öğretmenim.
-Öğretmen şaşırır.
-Nasıl olur? Düz mü yani?
-Hayır öğretmenim, babam dünyanın karmakarışık olduğunu söylüyor…
