İzmir’in kurtuluş gününde konuşan Belediye Başkanı Tunç Soyer, tam olarak böyle dedi:
“Yüz yıl önceydi.
Bu toprakları yönetenler gaflet, delalet ve hatta hıyanet içindeydi.
Gençleri, kadınları, çocukları ve geleceği hiç düşünmediler.
Sadece ve sadece, saraylarındaki saltanatı korumak için bütün milleti ateşe attılar.”
Ne var kardeşim bu konuşmada?
Sahi, siz Vahdettin’i, Damat Ferit’i, Dürrizade’yi “ecdat” mı sayıyordunuz yoksa!?
Evet, konuşması tam olarak böyleydi.
Ne bir eksik, ne bir fazla.
Tam tamına, gerçeği söyledi.
Atatürk’ün söylevindeki sözlerini tekrar etti.
Padişah Vahdettin, sadrazam Damat Ferit,
Şeyhülislam Dürrizade kim, kimdi, neydi?
Emperyalizmin işbirlikçisi değil miydi?
Vatansever miydi?
Kurtuluşu örgütleyen Mustafa Kemal’i idama mahkum etmediler mi?
İngiliz gemisine binip ülkeyi terk etmedi mi?
Atatürk bu işbirlikçilerle ilgili bütün gerçekleri tek tek dile getirip, tarihe mal etmedi mi?
Tunç Soyer’in konuşmasının içinde tek bir “Osmanlı” sözü var mı?
Bu kadar yalan, iftira nasıl yapılır?
Atatürk’e “sarhoş” derken; anasına yönelik, ağıza bile alınmayacak, en aşağılık yalan, iftira ve hakaretleri, yere göğe sığdıramadığınız püsküllü meczuplarınız yaparken, yazarken, onu okşamadınız mı?
“Keşke Yunan galip gelseydi.” dediğinde hepiniz selam durmadınız mı?
Tunç Soyer konuşmasında Yunan hükümetini ve ordularını maşa olarak olarak kullanan emperyalizmin İzmir’i işgalini ve işgalcilerin işbirlikçilerini çok net anlattı.
Yalan mı?
Oysa bugün siz “Keşke Yunan galip gelseydi.” diyenlerin yanıbaşında, yanında, en yakınında değil misiniz?
İzmir’in belediye başkanının, emperyalizmin İzmir’i ve ülkeyi işgalini dile getirdiği sözlerinin içinde, işgalci emperyalizmin maşası olan “Yunanistan” sözü geçmedi, doğru!
Çünkü asıl düşman, Yunan’ı maşa olarak kullanan emperyalizm.
Var mı noksan?
Ama doğru, siz söz ettiniz.
Siz “Yunan” dediniz!
Samimiydiniz, harbiydiniz!
Söz edeni, siz çok sevdiniz, el ve baş üstü ettiniz!
“Keşke Yunan galip gelseydi.” sözünü kara tarihe, kara harflerle nasıl da geçirdiniz!
“Yunan”dan işte tam da böyle söz ettiniz!
Etmekle de yetinmediniz!
“Keşke” diyerek de “Yunan”ı tercih ettiğinizi, istediğinizi, işbirlikçilerin izinden gittiğinizi ne de güzel ifade ettiniz!
Hiç de gizlemediniz!
Ayrıca “Osmanlı” kutsal mı?
Osmanlı bir aile, bir hanedan.
Fatihler yaratan,
tarihe armağan!
Oysa Cumhuriyet bir halk iradesi ve halk idaresi.
Birisi, ömrünü doldurmuş, tarih olmuş, göçmüş.
Cumhuriyet çağdaşlık demek.
Özgürlük, bağımsızlık, insanlık, hak, hukuk, adalet, demek.
İlelebet payidar kalacak, yaşayacak, nokta
Ayrıca, bütün bunlar, gerçekleri çarpıtıp, toplumun zihnini bunlarla oyalayıp, sadece bugünü unutturma!
Unutulmaz!
Unutulmaz.
Bugüne bunlar, çare ol(a)maz!
