Düşünen ve konuşabilen canlı varlık nedir sorusunun cevabı hiç şüphesiz insandır…
Hiç birimizin itirazı yok herhalde…
Pekiii..
Yukarıdaki tarife uyan bir canlı…
Yolda yürürken kazara çarptığı insana bırakın “pardon” demeyi ; yürü lan deyip “küfür”ediyorsa; otobüste,metroda yaşlısına yer vermeyip “saygı” göstermiyorsa; trafikte aracından el,kol hareketleri yapıp başka sürücüleri “taciz” ediyorsa; kadına gözü ile “sarkıntılık” ediyorsa;
“O” insan mıdır?..
Hakkı olmadığı halde başkasının canına, malına “kast” ediyorsa; ırzına “göz” dikiyorsa; rızası olmadığı halde “tecavüz” ediyorsa; dil’i ve eli ile “şiddet” uyguluyorsa;
“O” insan mıdır?..
Çimlere basmayınız dediğinizde “sana ne lan” diyorsa; pisliğini çöp bidonu yerine “yere” atıyorsa; içtiği içeceğin şişesini kırarak başkasına “tuzak” hazırladığının bile farkında olmadan “potansiyel suçlu” oluyorsa;
“O” insan mıdır?..
İnşaatta ucuz olsun diye “deniz kumu” kullanıyorsa; onaltılık yerine sekizlik demirle “ev” yapıyorsa; rüşvet verip “kabul” yaptırıyorsa;
bunlara göz yumarak imza atıp,onay verenler “adamım diye” görev yaptığını sanıyorsa; insan ölümlerine yol açıyorsa;
“O” insan mıdır?.,
Çok para kazanmak için on kişilik minibüse onbeş kişi alan şahıs “şoför” olduğunu sanıyorsa; kaza yapıp “katliama” neden oluyorsa; yeşil ışık yanarken dibinde durup ; trafiği alt üst ettiğinin bile farkında olmadan “zincirleme kazalara” yol açıyorsa;
“O” insan mıdır?..
Para kazanmak için kesimi yasak olan at,eşek etini piyasaya sürerek “gıda terörü” estiriyorsa; baklavaya fıstık yerine “bezelye” koyuyorsa;
şeker yerine “mısır şurubundan” tatlı yapıyorsa; sahte alkolden “içki” üretiyorsa; milleti “acil’e” gönderiyorsa;
“O” insan mıdır?..
Eşini çocuklarının gözü önünde bıçaklıyorsa;
Bebeğini cami avlusuna bırakıyorsa;
Çocuğunu “tekme” ile terbiye ediyorsa;
“O” insan mıdır?.
El cevap…
Maalesef…
“O” gerçekten insandır!..
Hem de “düşünen” ve “konuşan”…
Bu örnekler “üzücü” ve “düşündürücüdür “ ama günlük yaşamımızın içinde her gün onlarca, yüzlerce görülen adeta “olmazsa olmaz” haline gelen “insan” tiplemeleridir..
Temelinde “eğitimsizliğin” olduğu “sosyolojik” boyutlarıyla da “toplumsal bir travmanın” günlük yaşamımızdaki yansımalarından başka bir şey olmayan bu durum; dünyanın en büyük havalimanını yaparken;
duble otoyollar ile İstanbul’dan İzmir’e çabucak ulaşırken;gökdelenler dikerken ;doğayı tahrip ederek “altın” ararken;
“İnsanlığı” kaybettiğimizin acı gerçeği ile “yüzleşmek midir?” acaba?..
-Bana göre evet!..
Acı ama gerçek…
Siz;
Ne dersiniz?..
Bitiriyorum pazar yazısını…
“Albert Camus”un bir sözü aklıma geldi.
“Dostlarım!..
Kıyametin kopmasını beklemeyin.
Kıyamet her gün kopmaktadır.
Dünyada her kötülük hemen her gün cahil insan ve cehaletten gelir!..”
Hoşça kalın..
