Her şeyi gelir son maça bağlarsan olacağı bu.
Hayaller zirve gerçekler küme.
Milli Takım, Macaristan’ı yenemeyince küme düştü.
Yenseydi zirvedeydi.
Spor basını “ayağımıza gelen fırsatı teptik”, “fırsat kaçırdık” gibi başlıklarla çıktı Macarlarla yaptığımız maç sonrası.
İyi de, ne ayağa gelen fırsatı?..
Fırsat, ilk maçlarda işi sağlam tutup yerini garantilemektir; bunu başaramadıysan gerisi şans, ötesi lafü güzaftır.
Şimdi Cebelitarık ve Faroe Adaları gibi takımlar ayarına düştük.
Aman ha…
Küçümsediğimizden değil, sadece geçmiş sicilimizden öyle diyoruz.
Şu an öyle kötü durumdayız ki Cebelitarık’a da yenilirsek hiç şaşacak değiliz.
Amma velakin…
C ligindeyiz işte.
Takımların değer tablosuna bakıyoruz.
Türkiye 220 milyon Euro ile en tepede.
Bize en yakın olan Slovakya’nın takım değeri 114 milyon Euro.
Cebelitarık’a bakıyoruz: Sadece 500 bin Euro.
0,5 milyon Euro.
İyi mi?..
Fark ve denk olmama bu manada her şeyi ortaya koymuyor mu?
Ama futbol yürek ve ruh işi.
Gerisi hikaye
Takımların değeri böyle de teknik patronların aldığı ücretlere ne demeli?
Çok zengin, acaip para saçan, kaynakları sınırsız bir ülke olduğumuz için bizim Milli Takımlar Teknik Direktörü’nün aldığı para hep gündemde olmuştur.
3.2 milyon Euro Şenol Güneş’in aldığı para.
Çarpın ne kadar ediyor TL sı olarak?
12’ye bölün aylık ne kadar?
Dilerseniz 365’e bölün…
Şenol Hoca yine mütevazi, Fatih Terim bir de davalık olmuştu da aldığı para gündem sarsmıştı.
N’oldu?
Unutuldu gitti.
Peki C Ligi’nin diğer teknik patronlarına bakalım mı göz ucuyla?..
Yunanistan 550 bin Euro.
Litvanya 250 bin Euro.
Faroe Adaları 130 bin Euro.
Cebelitarık 120 bin Euro.
Cebelitarık…
Böl 12’ye, aylık 10 bin Euro… Makul, ayağını yorganına göre uzatan bir tablo.
Bizde?
Aylık 250 bin Euro’dan fazla.
Para ile başarı gelmiyor.
Parayı veren düdüğü de çalmıyor.
Öyle olsa tüm kupaları kaldırmamız gerek.
Bunun aslı paranın verdiği şımarıklık.
Lamı cimi yok…
Bal tutan parmağını da yalamıyor.
Sonu yine hüsranla bitiyor.
Hayaller zirve, gerçekler küme.