Sokakta, caddede çevirip on kişiye soralım..
-30 Ağustos’ta ne oldu?..
Yarıdan fazlası bilemez!..
Bilenler de yarım yamalak..
Bir iki kişi diyebilir belki..
I922’deki Başkomutanlık Meydan Muharebesi.
Bağımsızlık mücadelemizin sembolü..
Dumlupınar’da şahlanışımız..
Atatürk’ün bu millete armağanı bayramımız..
Bakın bakalım tören alanına..
Halktan kaç kişi var?..
Fotoğraflar ortada..
Videolar dolaşımda..
Protokolü saymıyorum!.
Onlarınki yasak savmak..
Coşkuyu yükseltecek o millet nerde?..
Hani caddelerdeki insan seli?.
Kaldırımlardan yürüyemezdik kalabalıktan..
Kulaklarımız sağır olurdu rap, rap, rap’dan..
Budaya, budaya..
Kısalta, kısalta..
Bugünkü hale getirdiler!..
Milli bayramların hepsi böyle..
30 Ağustos..
“Asker Bayramı” diye bilinir eskiden beri..
Sabah erken saatlerde..
Cemseler, jeepler, tanklar, toplar kortejde..
Subay, astsubay, erat kıtır, kıtır yerinde..
Sancak önde, bayrak göklerde.
Yeri göğü inleten seslerle..
Karacılar gelir ip gibi..
“Kanla irfanla kurduk biz bu Cumhuriyeti…”
Havacılar gelir masmavi yırtarcasına kendini..
“Ne mutlu Türk’üm diyene..” diye, diye..
Denizci geçer..
“Her şey vatan için..” diye, diye..
Jetler geçer göğü dele, dele..
Büyük, küçük, yaşlısı, genci..
Halk da eşlik eder coşkuyla, seve, seve..
Bayram coşkusu budur bizde!..
Millet “gücü”nü görmek ister!.
Türk Milleti “asker” millettir!.
Bu gerçeği kimse görmezden gelemez!.
Türk insanının duyguları, hissiyatı böyledir!.
Buna başka anlamlar yüklemenin alemi yok!.
Şimdi önümüzde 6 Eylül var..
Balıkesir’in kurtuluş bayramı!..
30 Ağustos neydi?.
Milletçe kurtuluşumuzun bayramı!..
İkisininde özü aynı..
Dayanak noktası aynı..
Gerekçesi aynı..
Bugünden hatırlatıyorum..
Hatta uyarıyorum!.
Ben halkım!..
Kimse o muhteşem coşkuyu budamasın!.
Dar alanlara sıkıştırmasın!..
Geçiştirivermesin!..
Bırakın coşkuyu aksın..
Milli Kuvvetler’den Anafartalar’a..
Balıkesir’de 6 Eylül demek..
Bağımsızlığın nişanesi demek..
Özgürlüğün sembolü demek..
Esnafıyla, tüccarıyla, halkıyla..
Sokaklara, caddelere, meydanlara..
Taşmak, coşmak demek..
Esnaf teşkilatlarının tümünün..
Camcılar fotoğrafcılardan ayakkabıcısına..
Sobacılardan,celeplerden mahrukatcılara..
Kaynakcı, tornacıdan kahvecilere..
Kasaplardan bakkallara, tabaklara..
Üreten yerel unsurlara..
Ayçiçeği, un fabrikalarından yağ fabrikalarına..
İplikten sentetiğe, jeneratöre..
Kömüründen, borundan madencisine..
Kolonyacısından, kavuncusuna..
Herkesin ama herkesin..
Katıldığı, geçtiği, coştuğu bayramdır 6 Eylül!.
Kuvayi Milliye’dir 6 Eylül..
Muharip gazilerdir 6 Eylül..
Eğlencedir, coşkudur 6 Eylül..
Köfte ekmektir, simit gazozdur, pamuk helvadır..
Efsane Tüylütabak’tır 6 Eylül..
O gün caddeler, meydanlar mis gibi kokar..
Çünkü “beyaz zambak”dır 6 Eylül..
**
Gün gelir..
Bu halk…
Bir coşar, bir coşar, sel olup akar..
