Üzerinde yaşadığımız yer küreye dünya diyoruz. Yer küremiz eski ve yeni karalar topluluğuyla, su küreden oluşmaktadır. Hava küremiz bizi kucaklamakta ve her nefeste içimize çekeriz. Hava küremizin ısınıp soğuması, güneşin dünyamıza olan, yakınlık ve uzaklığına bağlı doğal olayları yaşarız.
İnsanoğlu anlaşılamaz bir varlıktır. İnsan kendi içinde yarattığı dünyalarda gezinerek ömrüne ömür katar. Veya hayalinde yarattığı dünyalara da; girdaplar içinde boğuşarak, ömrünü tüketir.
Ömür dediğimiz kavramın içine sığdırılan, sevgi, barış, huzur, esenlik, barış, kardeşlikte gezinirseniz mutlu sonuçlar elde eder siniz. Kavga, hırs, öfke, dedikodu, vesveseler içinde yaşarsanız, olumsuzluklar içinde boğulursunuz.
Bugünlerde insanlığın yaşadığı; insanın kendi hayalleriyle örtüşmeyen virüs dünyasıdır. Yaşamınızın karartılmasında baskın olmaktadır. Bütün dünya, virüs salgını paniklemesi içindedir.
Genelden özele, kendi ülkemize baktığımızda; iktidarın dünyasıyla, muhalefetin dünyasını izliyoruz. Taban tabana zıtlıklar üzerine inşa ediliş, uyumsuzluklar ve doyumsuzluklar içinde ilerliyoruz.. Biri hak diyor, diğeri hop diyor. Tabanın dünyasıyla; tavanın dünyaları, birbirinden; fersah, fersah uzaktadır.
Bu arada, ne iktidara, ne muhalefete yaranamayan seçmen, mutsuzluklar dünyasında; kimi kez Kapadokya balonlarına biniyor, Kimi zaman; susuz denizde, fış fış kayıkçılık oynuyor. Çoğu hayaller gemisiyle yolculuğa çıkarak; azgın dalgalar, sarp, keskin kayalara çarparak yol almaya çalışıyor.
80 milyonu aşan milletimiz, bu gemilere bindirilerek, yolculuğa çıkarılıyor. Tam ‘kara göründü’ diyeceğimiz zaman; gemimiz alabora oluyor. Vatandaş Abuzuddin, bindiği geminin kamarasından olup bitenleri izlerken;“Gemisini kurtaran kaptandır..” diyerek kıs kıs gülmektedir. Kendi sömürü dünyasında yol almanın tadını yaşamaktadır.
Vatandaş, askıda ekmeğe, esnaf, siftaha, üretici desteğe, öğrenciler sınıfa, öğretmen öğrencisine muhtaçken olanlar oluyor. Hayaller dünyası içinde kaynayan, ağır kütle lavları, sarsıntılarıyla; her hayalimizi allak bullak ediyor.
Tuzu kurular; vali kebabı, kuzu dolması, ejder meyvesi, orman kebabı, taze sıkılmış portakal, limon suyu, Balıkesir kaymaklısı, manda kaymaklı höşmerim, ballı kaymaklı, ekmek tatlısını lokmalarken; vatandaş, çalışanlar, kıyıda köşede, ekmek arası, tükürük köftesine ve Ege simidine talimlerde.
Bir de bugünlerde askıda ekmek dünyasının canları,
pazar tezgahları sabahın erken saatlerinde silinip parlatılan meyveler ön sırada, arka yığın. Allah kerim, nasıl olsa kerimimin kuyusu derin.
Tüm bu dünyaların yanında dürüstlük, doğruluk, güler yüzlülük, şen ve şakrak bir dünya var. Bu Rahmani dünya..
Birde ana bir, bacı iki, gerisin, bas sopayı diyen, gününü çalma, çırpma, vurgun ve entrikalar yaratma olan şeytanilerin yarattığı dünyaya ek; cinler, periler, huriler dünyasında insanları gezdirip, soyup soğana çeviren dünya var.
Bugünlerde; İnsan Hakları Haftası, Yerli Malı Türkün Malı, Herkes Onu Kullanmalı diyen bir dünya vardı. Sevinçle sağlıkla neşe içinde kutlardık, şimdilerde hepsi hayal oldu. Çok zor bir dünyanın kapısına geldik dayandık; Musavat(eşitlik), Azadi( özgürlük) ve Hürriyet dünyası var ki deymeyin gitsin.
Dıştan bakınca herkes, mutlu mesut bahtiyar. Her şey güllük gülistanlık gibi…
Asıl gerçeklere gelince, hiç kimsenin umurunda değil, kimin hangi dünyada yaşadığı. Ben kendi dünyalığımı hazırlamalıyım, öbür dünyaya HAKK kerim. Ben bugün işime bakarım. Ayağımdaki kirli donumu satar, kazancıma bakarım diyen sömürü
dünyasına ne dersiniz?
Alnının akıyla çalışıp, emeğiyle eşine ve iki çocuğuna ekmek götürmenin gayreti içinde ki emekçi ve emeklinin dünyasında yaşamak ister misiniz?
En güzel okulları bitirip iş bekleyen, gelecek bekleyen okumuş gençliğin dünyasına nasıl bakıyorsunuz? Evlenip,yuva kurmanın hayaliyle yaşayan ve ana baba parasına el ,avuç açan yeni dünyalara bir sözünüz var mı?
Musa Eroğlu üstadım; dokunur sazın teline;
“Hem aşağıdan, hem yukarıdan yolun sonu görünüyor.
Bana ne tozdan dumandan, bana ne bahardan yazdan,
Hem aşağıdan, hem yukarıdan yolun sonu görünüyor.
* D U R A K İ *
