Tarihsel sırası ile;
Cumhuriyet Devrimi,
Cumhuriyet Gazetesi,
Cumhuriyet Halk Partisi.
Anadolu coğrafyasında, emperyalizme karşı verilen ulusal kurtuluş savaşı ile, Atatürk’ün kurduğu bağımsız Türkiye devletinin, kurulduğu ta 1923’ten günümüze kadar süregelen ve de ilelebet sürecek olan bu ‘’3 C’’, kuruluşun altındaki mühürlerdir.
Bu mühürlerde, 9 Eylül 1923 Cumhuriyet Halk Partisi, 29 Ekim 1923 Türkiye Cumhuriyeti ve 7 Mayıs 1924 Cumhuriyet Gazetesi, yazılıdır.
O halde bu ‘3 C’nin savunulması ve yeniden inşaası ve yaşatılması da kaçınılmazdır.
Bu “3 C” ile ülkemiz, ulusal, bağımsız, laik ve üniter bir devlet olarak, yüz yıla yaklaşan tarihiyle, çağdaş dünyada yerini aldı.
Bu “3 C” ile çağdaş uygarlık düzeyinin üzerine çıkmayı hedef aldı.
Bu hedefi koyan, kurtarıcı-kurucu Atatürk, halkının, ulusunun yüreğinde-belleğinde ebedi ve eşsiz yerini aldı.
Evet ve de elbette, Cumhuriyet, bir devrimdir.
Tıpkı İngiliz, tıpkı Fransız ve Tıpkı Amerikan devrimleri gibi…
Bu üç büyük devrimin ortak özellikleri, ulusal birlik, akıl ve bilimin önderliği ile özgürlük, adalet, kadınla erkeğin eşitliği, insan hakları ve hukuk içinde gelişmişlik…
Devrimlerle, adı geçen bu üç devletin, bugün dünyada geldiği nokta; başlangıçta önlerine koydukları bu ilkelerle, durmadan, sürekli ilerlemedir.
Çoğulcu demokrasileriyle, temel insan hakları yanında özgürlükler ve refahla, yurttaşlarına iş-aş ve de gelecek güvencesiyle, kişi başına düşen yüksek ulusal geliriyle, gelişmelerini sürdürmektedir.
Üretimde, eğitimde, sanatta, bilimde, düşünce ve ifade özgürlüğünde,hak eşitliğinde, insani gelişmişlikte ileri sayılan ülkelerdir.
Peki, yüzüncü yılına doğru yaklaşırken ya ülkemizde..?
En başında ortaya konulan hedeflerin çok gerisindedir.
Özellikle de mevcut iktidar süresince, en başta ulusal egemenlik terk edilmiş olup, göstermelik ve güvenilir olmayan seçimlere indirgenmiştir.
Cumhuriyetin laik niteliği, değişmez ve değiştirilemez olan kuruluş ilkeleriyle, geçerli anayasaya rağmen fiili olarak, özellikle de eğitimde işlevsiz hale getirilmiştir.
Cumhuriyetin halk iradesiyle halk idaresi olan temsili parlamenter demokrasisinin yerine “tekçi” bir yapı getirilmiştir.
Yasama, yürütme ve yargı güçlerinin ayrılığı ilkesi artık geçerli değildir.
Halk, hak ve adalete hasrettir.
Kamucu üretim, gelir dağılımı eşitliği, sosyal güvence yerine, vahşi kapitalizmin hakimiyeti sürmektedir.
Basın-medya özgürlüğü, ifade ve eleştiri hakkının üzerinde siyasi iktidarın egemenliği geçerlidir.
Bunlar, ilk C’nin yani, Cumhuriyet’in omurgası ve bel kemiğidir.
Cumhuriyet Devrimi, Cumhuriyet Gazetesi, Cumhuriyet Halk Partisi yani bu ‘3 C’ Türkiye devletinin, ülkesinin ve milletinin hamurundadır, mayasındadır.Tarihsel olarak bu artık kesin ve maddi bir gerçekliktir.
Bilenler-bilmezden gelenler-bu gerçeği istemese de bilir.
Sıcak siyasetin ateşiyle bu gerçek, göz ardı edilmektedir.
Cumhuriyet Türkiye’si, ta kuruluşundan bugünlere kadar, bu tarihsel geçmişiyle ve geleceğiyle de hepimizindir, her birimizindir, bütün milletindir.
Bu ülkenin-milletin-devletin varlığı yani bekası, ancak ve yalnız laik, çağdaş ve demokratik Cumhuriyet iledir.
Bu ülkenin yüz elli yıllık demokrasi birikimi karşısında, hiç kuşkusuz ve tereddütsüz, seçimle gelen, elbetteki
seçimle gidecektir.
Seçimle kazanan, elbette seçimle kaybettirilecektir.
Herkesçe bilinen bu gerçek, elbette hazmedilecektir.
Başka türlüsü nasıl bir şeydir!?
Türkiye’nin ‘3 C’si de, bu ülkenin bütünlüğünün,milletin birliğinin, inanç ve vicdan özgürlüğünün,kardeşliğinin, iç barışı ve huzurunun, ezeli ve ebedi olarak garantisidir.
Aziz Atatürk’ün naçiz vücudu toprak olsa da; düşünceleri, ilkeleri ve idealleri hep bizimledir.
Atatürk’ün ruhu, ülkenin her yerindedir ve üzerimizdedir.
Ülkenin her milimetresine sinmiştir; milletin sesindedir, sinesindedir.
Altın, üstü örtülmekle, değersiz değildir.
Bu, en temel ve kesin gerçekliktir.
“3 C” Türkiye’nin güvencesidir.
