İdeoloji her siyasal partinin pusulasıdır… Yol göstericisidir…
Navigasyon gibi. Konum atarsınız sizi hemen bulurlar. Tabi önce bilginin yüklenmesi gerekir. Bilgi yoksa ne siz yolunuzu bulabilirsiniz ne de sizi arayan.
Siz siz olun bilmediğiniz yola girmeyin…
Bir imam; Kuranı, ayetleri, duaları, namaz kıldırmayı, ezan okumayı, bilmeden imamlık yapabilir mi? Yapamaz. Yüzüne gözüne bulaştırır.
Ne demişler; “Her sarıklıyı imam” sanma!
Önce yönettiğiniz yapının ideolojisini iyi öğreneceksiniz. Bilmemek ayıp değildir. İster okuya okuya, isterseniz sora sora ama mutlaka öğrenmek zorundasınız…
Beylik sloganlarla örgütü yönetemezsiniz. İdeolojisini iyi bilmeniz gerekir.
Mesela çevreye saygılı, doğayı korumaktan vaz geçmeyen halktan yana bir örgütü yönetiyorsanız çevrecilerden yana olmak zorundasınız. Maden şirketlerinden yana olamazsınız. Çünkü maden şirketleri için para kazanmak insan sağlığından, çevre kirliliğinden, doğanın korunmasından önce gelir.
Gelelim partiye zarar verme meselesine: Keşke Ayvalık seçimini öngöremeyerek büyük şehir belediye başkanlığını kaybettiren kendinizden başlasaydınız.
Fakir fukarayı dar gelirlileri, emeklilerin partisi olarak su fiyatının artırılmasına destek veren meclis üyelerinizi uyarsaydınız.
Mesela, panayır yerinin satılması oylamasına katılmayarak, satışını sağlayan meclis üyelerinizi disipline gönderseydiniz.
BM üyesi Cengiz Dikici’yi maden şirketi açıklamanıza karşı cevabi üslubunu beğenmediğiniz için partiden attınız ya! Peki, sizin üslubunuz ne olacak?
Sivil toplum örgütlerine; “Karanlık propaganda çevreleri.” diyerek ömürleri boyunca karanlığa karşı mücadele etmiş insanlara ettiğiniz hakaret ne olacak? Cevabı dilerim seçmenin oy pusulalarına yansımaz. Balıkesir’de sizi 300 delege seçti. 30 bin üye var. Parti 300 bin oy alıyor. Demek ki üye olmadan oy veren 270 bin seçmen var. Aslında onlara sormak lazım: Maden şirketine karşı çıkanları mı doğru buluyorlar? Karşı çıkanları partiden atanları mı? Ne dersiniz?
Bir de şu İstiklal Marşı meselesi var. Cengiz Dikici benim dostum, yoldaşımdır. Solda olmanın en başta milletin bayrağına, marşına, taşına, toprağına sahip çıkmak olduğunu iyi bilir. İstiklal Marşımızı söylerken bazen aklımıza gelen bir şey dudaklarımızın kıpırdamasını durdurabilir ama yüreğimiz durmaz. Bir bakın etrafınıza. Parsel parsel satılırken ülkeyi; bağıra bağıra İstiklal Marşı okuyanlar mı korumaya çalışıyor? Yoksa İstiklal Marşını yüreğinde hissedenler mi?
Sizin yapmanız gereken belediye meclis üyenizi AKP’nin önüne atmak yerine; “Siz kendinize bakın, bizim arkadaşımız onu yüreğinde hisseder.” diyerek meclis üyenizi korumaktı. Demek ki siz de inanmıyorsunuz? Ya da başka bir nedeni var.
“Keşke Yunan bizi yenseydi” diyen adamı cumhurbaşkanı danışmanı yapan, onu hastanede ziyaret eden, Atatürk’e hain diyen Diyanet İşleri Başkanını koruyan AKP zihniyeti ortada dururken; bu işgüzarlığınız niye?
Bir de şu “Kol kırılır yen için de kalır” bilmişliğiyle ilgili bir şey söylemek istiyorum. Bir konu parti içinde konuşulmuşsa dışarıya sızdırmak suçtur. Ancak her şeyiyle kamuoyu önüne dökülmüşse; ne yeni kalır, ne de kolu.
Cengiz’in partiden atılması yönünde oy kullananlara da bir çift sözüm var: Belediye Meclis üyesi değilken bile cebinden para verip dava açarak bu kenti korumaya çalıştığını kaçınız biliyor. Kaçınız onun onda biri kadar emek verdiniz?
Sözün sonu:
Yerel yönetimlerdeki başarılara zarar veren; yanlışlarla ilgili eleştiriler değil, zamanında yapılan uyarıları yıkıcı eleştiriler olarak gören çıkarcı, basiretsiz yönetim anlayışıdır…
