Sağlıkta çağ atladık ya…
Randevunuz bir telefon kadar yakın.
24 Haziran saat 19.37..
MHRS için 182’yi tuşladık..
Hemen düştü sorun yok!..
Sistemde nazik bir görevli..
Karşısında nazik bir hasta..
Balıkesir Atatürk Şehir Hastanesi Kardiyoloji Polikliniği’nden en yakın zamana randevu talebinde bulunuldu..
Hekim tercihi soruldu..
Fark etmez denildi.
TC verildi..
Buraya kadar her şey güzel..
El cevap
-Efendim randevuya kapalı!..
-Neden?..
-Hasta yoğunluğu nedeniyle!.
-Ne zaman açılır?..
-Belli olmaz..
-Ne yapacaz şimdi?.
-Başka bir hastane olabilir efendim.
-Neresi olabilir?..
-Balıkesir Devlet Hastanesi mesela.
-Peki ona bakalım.
El cevap
-Maalesef randevuya o da kapalı!.
-Ne yapalım o zaman?..
-Bandırma, Gönen, Edremit olabilir efendim.
-Gerek yok sağol kardeşim!.
Ölelim daha iyi!..
***
Şimdi..
Hasta randevu istiyor.
Randevu alamıyor.
Tut ki aldı.
Bu şartlarda kim bilir ne zamana..
Belli değil!..
En yakın ihtimal Temmuz’un ortasına..
İlçeler boş mu?..
Onlar da dolu…
Tut ki bir boşluk bulundu.
Ya hastanın imkanı yoksa?..
Refakatçisiyle gitmek.. gerektiğinde konaklamak.. tekrar dönmek..
Hepsi para!..
Ne yapsın hasta?..
Sağlıkta çağ atladık ya..
Ne yaparsa yapsın!..
***
Peki kazara randevu alan şanslı mı?..
Mı acaba?..
Süre beş dakika!..
Aç ağzını, uzat kolunu, çık dışarı!..
Bitti. Sistem böyle.
Peki hekim ne yapsın?..
Günde 100’e yakın hasta görsün.
İsterse görmesin..
Herkese “herkesin beklediği” gibi baksın.
İsterse bakmasın.
Hepsine tontonum ponponum yapsın..
Oh ne güzel..
Başka?..
Arada bir tekme tokat yesin!..
İmdat desin!..
Haklarını alamasın.
***
O da insan!..
Onun da ruh hali var.
Onun da kim bilir ne sorunları var.
Hasta hasta da..
Doktor sağlam mı?..
***
Sistem hasta sistem!..
