Bekle diyorsun
Sabırla bekle
Ufkun kızıl güneşini
Umuda seslenen baharın gelişini
Cana can veren tohumun filizlenişini
Bekle
Söz diyorsun
Sana söz
Yeniden yeşerecek solan ümitlerin
Yeniden ısınacak ayaza çalan yüreğin
Yeniden gülecek o buğulu gözlerin
Sana söz
Umut çıdama muhtaçmış
Çıdam ise aşka
Ah ah sevda
Beklemek yarenidir özlemin bilirsin
Beklenir yârin sevdası için
Sadece söz deme
Sana söz
Gelecek bahara erişmek için
13.04.2023/Karaağaç
Bir şiir yazar olarak, zaman zaman coşan duygularımı not etmeyi seviyorum ve paylaşıyorum diğer şiir yazar arkadaşlarım gibi.
Elbette beğenilmesi ve beğenenler tarafından paylaşılması da hoşumuza gidiyor. Ancak bu paylaşımların altında ismimizi ya da “Alıntıdır” yazısını görmeyince üzülüyoruz.
Birkaç gün önce bu şiirim bir takipçim tarafından isimsiz olarak paylaşılmıştı. Ondan şiirimin altına ismimi yazmasını rica ettim ve o da özür dileyerek hemen düzeltti. Duyarlılığı için kendisine teşekkür ettim.
Ne yazık ki sıklıkla karşılaştığımız bu duruma herkes aynı hassasiyeti göstermiyor. Fark edip uyarmamıza rağmen oralı olmayıp, aldıkları beğeni yorumlarına sanki şiir kendilerine aitmiş gibi cevap veriyorlar.
Şiir, duyguların sözlü ifadesidir ve yazanın duygularının dışa vurumudur. Yani o duygulara ancak duygudaş olunabilir, sahibi olunmaz.
Ancak hırsızlığın normal hale geldiği ülkemizde ne yazık ki fikri eser de olsa çalınabiliyor. Üretmeyi unutmuş, unutturulmuş ya da emeğe saygının anlam ifade etmediği bir toplumda elbette bunlar olası davranışlar.
Üretme potansiyeli olan kişiler bu durumu çok da önemsemiyor. Zira sorun fikri eser ya da diğerleri değil, sorun “çalma, izinsiz kullanma” gibi hoş olmayan davranışlar.
Ne yazık ki eğitime-öğretime verilmeyen önem, bu ülkenin en büyük talihsizliği ve her yaşadığımız insanlık dışı olayın altında bu eksiklik yatıyor.
Umarım meselenin sadece bir şiirden ibaret olmadığını anlatabilmiş ve diğer konularda da yapılan haksızlıklar için bir farkındalık oluşturabilmişimdir.
