Şu dar ve zor günlerde; insanın, insana gerekli olduğu zaman dilimindeyiz. İnsanın, insandan uzaklaşmasına neden olan virüs salgını, tüm dünya insanlarının yüzlerini peçeledi.
Bayram günlerinde, düğünlerde, tatil beldelerinde, sahillerde sosyal mesafe kurallarının hiçe sayılması, insanın; kendi kendine ihanetinin fotoğrafıdır.
İBNİ SİNA, 1000 (Bin) yıl öncesinden seslenir. Tababetin ustası, Avicenne’nin(Avrupa Tıp Fakültelerinde Okutulan ders kitabı) yazarı.
İşte O’nun salgın hastalık durumlarındaki BUYRUKLARI;
“Ellerini onat yu,
Galebeliğe girme,
Selamı uzakça vir.
Eyu yi vu eyi iç.
Hasta yatı vir.
Taşra çıkma yüzün ört.
Biiznillah nesne tokunmaz.”
“Dost olmak, dost kalmak” başlığıyla bu anlattıklarının ne ilgisi var? Diyebilirsiniz. Bu ilgiyi ilkokuldan başlayarak, üniversite yıllarına kadar devam eden Türkçe Dersimizin, ana konularının hedeflerine bir göz atalım, Kaynak, 1968 İlkokul programından özetlenecektir. Uzun uzun açıklamalar yerine kısa özetleyelim:
OKUMA, YAZMA, ANLAMA, ANLATIM, DİNLEME…
Okumanın amacı, yazmaya yönelik,
Yazmanın amacı, duygu ve düşüncelerini ifade etmeye yönelik,
Anlamanın amacı, anlatmaya yönelik,
Anlatımın amacı kendini ifade etmeyi hedefler.
Dinlemenin amacı; olup bitenleri, sunumları kavramayı hedefler.
Gözlemin amacı, izlemenin amacı, gezmenin, görmenin hedefleri açık ve nettir.
“GERÇEĞİ, YALNIZ GERÇEĞİ” anlamaya, anlatmaya, yazılı ve sözlü ifade edebilmeyi hedefler. Bu anlamda yaşadıklarımıza bir anlam yüklemek hedefli olup, insanı her türlü duyarsızlıktan, umarsızlıktan, kayıtsızlıktan, vurdum duymazlıktan kurtarmanın yollarını kapatma amaçlıdır.
KORUMA VE KORUNMA’ya yönelik tedbirleri almak ve uygulamak insanın kendi elindedir.
Hiç kabuksuz yumurta, gavuzsuz buğday, sert kabuk içine kendini saklayan çekirdekler, kendine saldırılara karşı pençelerini ve dişlerini gösteren yırtıcı hayvanlar, kendini oklarının içine saklayan kirpilere ne diyorsunuz?
KENDİNE DOST KALMAK, KENDİNE DOST OLMAK ASIL GERÇEK.
Kendine dost olamayanlara, devlet el koyup yaptırımlarını sıralamaktadır. Dünya salgınlar tarihine baktığımızda, işin küçümsenecek veya yok sayılacak bir tarafı yok,dünyanın her tarafında alınan ekonomik, kültürel, siyasi tedbirlere bakıldığında; hiç bir şey dışarıdan görüldüğü gibi değil DOSTUM.
Dost olmak ve dost kalmak, sözün özüyle;
“Bin cefalar” edeni kabul edebilmek, katlanabilmek, göğüsleyebilmektir. “Dillerini şirin”, dinleyebilmek ve anlayabilmektir işin aslı. Bizi, bir başka kişiyi kucaklayan, koruyan, sarıp sarmalayan, yaraları onaran, sızılara merhem olmak yakışır, insanın kendisine. Olur olmazdan yakınmak, kendine zulümdür.
Kendi işinle, kendi yaşamınla hem hal olmak, kendine ev topluma zarar vermeden yaşamanın erdemiyle bezenmektir, insanın bir birini dinlemesi ve anlaması.
İntizar etmeyesin kimseye,”İlahi onmaya, yardan(dostu dosttan) ayıran. İntizar, döner dolaşır, sana tebelleş olur..
Tüm bu anlattıklarım “KULA GÖLGE İSE ALLAH’A AYAN (açık, net , şeffaf, tartışmasız, asıl gerçek…)” Üstadlarım bunu böyle söylemiş, anlamış anlatmış. Bize düşen görev, Canlar, canlara emanettir. Canlar bir olmayınca, cananlara kavuşmak, cananlarla dost olmak ve dost kalmak olasılığını artırmanın yolunda olmaktır. Zaman, aklımızı başımıza devşirme zamanı. Yaşamın asıl geçeklerini dost edinmek, onlarla dost kalmak zor zanatını başarmaya çalışmak, büyük erdem.
Ateş, su, hava, ve toprak yaşam dostları. Kullanmasını bilenlere ne mutlu. Bilmeyenlere ateş bir zulüm, su; ölüm, hava; bunalım, Toprak; hepsinin üstüne yorgan.Bu zenginlikleri yerinde, zamanında kullanabilene, akıllı olana ne mutlu * İ D U R A K İ *.
İnsanın, insana; maddi ve manevi anlamda yaklaşabildiği bu günler.Tüm önlemler yaşamın huzur, güven ve neşe içinde korunup kollanmasına yöneliktir.
Bayrama anasını, sevgilisini, yan bakanı, yol vermeyeni,,, keserek biçerek, tekme tokat, sokaklardaki canlılardan kin ve öfke nöbeti içinde olanları yaradana havale etmekten başka olurumuz yok.
Gelmişe, geçmişe, geleceğe kin, öfke ve nefret tohumları ekenlere meydan vermemek için kendinle dost kal, kendine dost ol. Olmak ve kalabilmek sonsuz sabır ve metanet (dayanıklılık) gerektirir.
Asıl bayram yaşama kendin tutunmaktır.
