ÇOCUKLUĞUMDAKİ BALIKESİR’İ ÖZLÜYORUM

Özlüyorum arkadaş, özlüyorum sene 1959, 1960 … 1965 henüz çocuktum, çok küçük şeylerle mutlu oluyordum, pek değil, hiç derdim de yoktu. Maaş, gelir – gider, ev kirası, belediyeye ödenen elektrik, su ve bekçi parası, elbise, ayakkabı, kalem defter ve kitap parası, yeme, içme ….vb şeyleri ben düşünmezdim.Onlar benim değil anne ve babamın, ablalarımın sorunu idi… Ben ekmek elden su gölden yaşıyordum ve çok mutlu idim, çocuktum çocuk.

***

Tabelalarda Balıkesir Nüfus; 85.000 yazıyordu ve 1980’lere kadar uzunca bir yıl bu rakam değişmedi.Çevre yolumuz falan da yoktu, İstanbul – Bursa ve  Bandırma istikametinden gelen ve İzmir – Çanakkale ve Edremit istikametine devam eden duble yollar ve çevre yolu yoktu. Nereden gelirse gelsin bütün yollar şehir merkezindeki Garaj’da buluşurdu.( Şimdiki Toplu Taşıma Merkezi)

Buradaki otobüs şirket ve firmalarına müşteri celbetmek için yüksek sesle reklam yapan canti giyimli, yakışıklı genç delikanlı “Değnekçi” ve “Çığırtkan”lar vardı.  Yakın, uzak tüm köy ve kasabalardan gelen traktör, kamyon ve otobüs gibi vasıtalar için belirlenmiş bir garaj ve otopark yoktu, Taşıma yapan ve yük yaşayan tüm vasıtalar Deve Loncası, Demirciler Caddesi ve eski garajın ara sokaklarında müşterilerini ve yüklerini indirir-bindirir ve beklerdi.

Şimdi Köylü garajımız ve modern bir Terminal – Otogarımız var. Demiryolu taşımacılığı için Fransızların  inşa ettiği tarihi Gar binamız yerinde duruyor. Hatta hiç uçak falan inmeyen ve henüz hiç bir yolcunun taşınmadığı büyük ve milyonlarca liraya mal olmuş yeni bir HAVALİMANIMIZ bile mevcuttur.

***

Çocukluğumda ve gençliğimde, şehir merkezimizdeki meydanda, park halinde bekleyen üç – beş kiralık taksi ve jip aracından başka araç yoktu. Daha ziyade, atlı arabalar ile pahalı ve lüks olduğu için binemediğimiz faytonlar vardı. Faytonlar eski balık pazarının aralığındaki meydanda beklerlerdi “Varnalıların dükkanının karşı aralığında” burası Foto Ahmet  Esmer’in stüdyosunun ve Şekerci Orhan’ın “Orhan Günvaran’ın” arka tarafına düşer.

***

Balıkesir’in emektar ve en büyük fotoğraf sanatçısı Ahmet Esmer’den başka bir de Foto Ahmet Özkan ve  seyyar – şipşakçı körüklü fotoğrafçısı Abdullah Başaran vardı. Kayalarlı Harelke’nin Abdullah lakaplı olan bu foto, devamlı kalyon pipo ile tütün içerdi ve Şehir Sinemasının karşı aralığında duvar dibinde çalışırdı.

***

Yıkılan Hal binasının kasap ve manavlarının barındığı dükkanların karşısında “Paşa Cami karşısında”, Hasan Baba çarşısının kapı girişindeki köfteciler, şimdi Yeşilli’nin aralığındadırlar ve unutulmazlar, tadı hala damağımızdadır. Yalnız bir adet lahmacuncu vardı Ali Şuuri  ilkokulunun aralığında / ayakkabıcılar dükkanlarının arkasında, birde aynı lahmacuncunun seyyar satış yapan bir adet seyyar satıcısı vardı. Bir de, Paşa Cami kapısının tam karşısında halkın sıra bekleyerek suyunu içtiği turşucu ile aynı yerde, semiz ve bakımlı bir katır üzerinde açıkça görülen ütülenmiş kelle ve paça satıcısı vardı, bu satıcı adam Balıkesir’imizde bir tane idi.

***

Şehrin hemen her işlek köşe başında salatalık , erik ve çağla satanlar, mevsimine göre, Atatürk  ve Mithatpaşa ilkokulunun önünde geceleyin de olsa lüks lambaları ile aydınlatma yaparak kavun, karpuz satanlar olurdu. Yoğurtçular vardı  iki kefeli omuzda yük taşıdıkları tepsilerde satarlar ve mahalle aralıklarında bağırırlardı, Macuncular, Kağıthelvacılar, geceleyin “Boza Kaymak”  diye bağıran Bozacılar, sabahleyin erkenden simide “gevrek” diye bağıran ve simit satan çocuklar, seyyar ve bağırarak günlük gazete ve akşam gazetesi satan gazeteciler… Mahalle aralarında Hallaç ve Kalaycılar dolaşırdı, seyyar bıçak bileylemeciler, omuzdan sarkıtmalı şerbetçiler ve limonatacılar, köpük helvacılar, horoz şekeri, elma şekeri ve halkalı şekerciler, nane şekerciler…Esans ve koku  satanlar…Tavşana manili kader kısmet çektirenler…

***

Çekirdek çıtlatarak Yeşilçam filmleri seyrettiğimiz Yazlık Bahçe  sinemaları ile, kışın kapalı sinema filmlerinin, küçük açık pikaplar ile film reklamı yapan çığırtkanlar başrollerde AYHAN IŞIK , KARTAL TİBET, VAHİ ÖZ, NECDET TOSUN, MÜRÜVVET SİM, FERİDUN ÇÖLGEÇEN, NUBAR TERZİYAN, HULUSİ KENTMEN, ÖZTÜRK SERENGİL,  SAMİ HAZİNSES, EDİZ HUN, EŞREF KOLÇAK, AHMET TARIK TEKÇE , FİKRET HAKAN, CÜNEYT ARKIN, CİLALI İBO (FERİDUN KARAKAYA) , EROL TAŞ, SADRİ ALIŞIK, DANYAL TOPATAN, EKREM BORA,TUGAY TOKSÖZ, YILMAZ DURU, KEMAL SUNAL, ORHAN GÜNŞİRAY, GÖKSEL ARSOY, KENAN PARS, TANJU KOREL, YILMAZ GÜNEY, NERİMAN KÖKSAL, BELGİN DORUK, TÜRKAN ŞORAY, FATMA GERİK , FİLİZ AKIN, HÜLYA KOÇYİĞİT, GÜLŞEN BUBİKOĞLU, AJDA PEKKAN, MÜJDE AR, ÇOLPAN İLHAN, TAMER YİĞİT, SEVDA FERDAĞ ve SUZAN AVCI, ……Aşk , sevda, macera ve avantür filmleri diye bağırarak reklamı yapılan filmleri seyrettiğim, 007 James Bond filmleri ile, Ben Hur ve Spartaküs,  Kwai Köprüsü,  İyi, Kötü ve Çirkin  vb. filmleri seyrettiğim Balıkesir’i özlüyorum.

Balıkesir’de o tarihlerde ŞEHİR, EMEK, İPEK, VACİPLER ile eski garaj bölgesinde olmak üzere beş altı adet sinema vardı.

***

Şehrimize gelen tiyatrolar  ile oryantal dansözlü oyunların sahnelendiği  (Vedet oryantal ÖZCAN TEKGÜL, SUZAN AVCI, TAMARA…) sinemaların reklamcılarının mahalle aralarındaki çığırtkanları (….tiyatrosu …PÜSKÜLLÜ, ADİLE NAŞİT,  SELİM NAŞİT…..YILDIZ KENTER, MÜŞFİK KENTER, SUNA PEKUSAL, MİNÜR ÖZKUL, NEJAT UYGUR, NOKTA – VİRGÜL…)

***

Şehir içinden geçen ve sonradan tertemiz suların aktığını ve kokmadığını gördüğümüz ÇAY DERESİ kanalının devamındaki TABAKHANE , yine şehir merkezindeki DEVLET HASTANESİ, İzmir yolundaki SİGORTA HASTANESİ, ÇAMLIK yokuşunun başındaki ASKERİ HASTANE, hükümet binasına yakın ara sokaktaki VEREM SAVAŞ DİSPANSERİ…Askeri hastaneye çıkarken , heybeti ile izlediğimiz saat başı  çan çalan  KOCA SAAT  ve Kulesi ile  tarihi BALIKESİR LİSESİ  binasını unutamıyorum, çünkü ben de bu okulun ortaokul bölümünde iki yıl okudum.

Tarihi Balıkesir Lisesi binası Balıkesir üniversitesinin kullanımına verilmişti, şimdilerde müze olarak kullanımı ve restorasyonu için gayretli çalışmalar ve protokoller yapılmaktadır.

***

Şehir merkezimizdeki PEHLİVANLAR KAHVESİ yıkılmıştır, yanan eski çarşı enkazının arasında beş kuruşa okuduğumuz TOMMİKS, TEKSAS, KİNOVA, REDKİD, ZAGOR… çizgi roman ve macera kitapları, Okul önlerindeki seyyar satıcıların  sattığı SİMİT, POĞAÇA , BÖREK, ŞAM BALI, KABAK ve AY ÇEKİRDEĞİ ile MUHALLEBİCİLERİ, KOCA SAAT’in  dibindeki, BELEDİYE ÇAY BAHÇESİ (şimdiki KUVAY-I MİLLİYE MÜZESİ) , ÖĞRETMEN EVİ , SİGORTA PASAJI, HALK EVİ, KOCA OKUL sokağının başındaki VALİ KONAĞI’nı ve bu konağın bahçesinde ilk kez gördüğüm tavus kuşu ve diğer kümes hayvanlarını unutamıyorum, onun da bitişiğinde ŞEHİR SİNEMASI vardı.

***

Milli bayramlarda yaptığımız resmi geçit törenlerini, 19 MAYIS’ta  ATATÜRK  stadyumunda yaptığımız spor gösterilerini unutamıyorum.Her cumartesi günü öğleyin ve her pazar gün bitiminde,KOCA SAAT’in   önünden başlayarak Askeri Bando eşliğinde ANAFARTALAR, MİLLİ KUVVETLER CADDESİ yolu ile GAR önüne “ALİ HİKMET PAŞA MEYDANI’na gidilir ve  törenle BAYRAK çekilirdi.  19 MAYIS gösterilerine katılan ; BALIKESİR LİSESİ, KORAY LİSESİ , TİCARET LİSESİ, KIZ MESLEK LİSESİ, SANAT OKULU, İMAM HATİP LİSESİ, NECATİ EĞİTİM ve ÖĞRETMEN OKULU ile SAVAŞTEPE ÖĞRETMEN OKULU gösterilerini unutamam. Bütün okul öğrencilerinin üniformaları (Milli Eğitim Müdürlüğünce tespit edilen renklerde) vardı. (şapka , yaka , önlük , çorap…vb.)

***

Şehir içinde bir BİT PAZARI vardı, Koray Lisesi’nin arkasında da bir EKİN PAZARI vardı, öyle büyük AVM ‘ler olmadığı gibi, her sokakta ve köşe başında BAKKAL dükkanları mevcuttu, hemen her mahallede birkaç adet ücret karşılığında ekmek pişiren, güveçte kebap pişiren, kele ve paça pişiren odun ile ısıtmalı MAHALLE FIRINLARI ve simitçi fırınları vardı. Şehir içinde dört – beş  adet francala ekmek pişiren fırın vardı.(ANAFARTALAR, MİLLİ KUVETLER , EKİN PAZARI, KÖYLÜ GARAJINDA, DEVE  LONCASI’nda )

***

Koca şehirde bir yerde NALBANT vardı, Koray Lisesinin kapı karşısında Beyaz Sokak başında “at, eşek, katır, öküz ve mandalar burada nallanırdı” keza Boğalar ve Erkek Mandalar nalbantlarca kısırlaştırılmak üzere burada inemeleri yapılırdı.Bu dükkanın önünde çıkrıklı bir su kuyusu vardı. Az ileride Beyaz sokak arasında emektar saat tamir ustası SAATÇİ SEFER usta vardı.Devamında VACİPLER çorap fabrikası ve yazlık bir sinema vardı.

***

Yaz veya kış demeden  antrenman sahasında ve Başçeşme Mezarlığı’nın içindeki çayırda, civardaki tarlalarda oynadığımız futbol maçlarını özlüyorum. Yaz aylarında yüzmek için Çayderesi başına, Üçpınar deresine, Çayırhisar Deresine yüzmek için gittiğimiz günleri özlüyorum.

***

Sokaklarda aldım – aldım yaparak takım kurmayı ve tek kale maç yapmayı, bilez – misket oynayıp yutmayı – yutulmayı, vuruş – karış oynamayı, kovboyculuk oynadığım günleri…özlüyorum.

***

Çok fazla esnaf ve ticaret erbabı sayamazdık mevcutlar, CUMALILAR, VİDİNLİSAN, KARAHALLILAR, KULA, YIRCALILAR, VARNALILAR, ŞAYAKÇI, ŞUMNULULAR, KEÇECİLER, ERMİŞLER, AYTAÇLAR, DEĞİRMENCİ ALİ , AKERLER, CANTÜRK CANT SANAYİ, KARESİ, BENGİ ve BEYAZ  ZAMBAK , KADER KOLONYALARI, İTİMAT KİTAP ve KIRTASİYE, GÜNEŞ ve MUTAF AMBAR ve TAŞIMACILIK, Sigorta Pasajında modern elişi ve dikim ustası ŞÜKRÜ OKÇU, Terzi Mehmet AYDIN, Terzi Seyman ÜZÜMCÜ, Terzi Halil OĞUZ ile etekçi RAİF ve birkaç tüccar terzi vardı. İNANÖZ, PAYLAN ve İTİMAT otobüs firmaları ve her türlü kerestenin işlendiği ve mamul madde haline getirildiği doğrama ve mobilya atölyelerinin olduğu Marangozlar Sitesi  esnafını unutamıyorum.

***

1971-1982 yıllarında Balıkesir 9 ncu Ana. Jet. Üs. Komutanlığı askeri hava alanından bir pist Türk Hava Yollarına tahsis edilmişti.Buradan tarifeli olarak İstanbul’a uçak seferleri düzenleniyordu, ben de 1975 yılına kadar gidiş ve dönüşte defalarca ailecek bu havalimanını kullandım. Uçak seferleri iptal edildiğinde İNANÖZ otobüsleri ile yolculuk yaparak sekiz saatte İstanbul ve Ankara’ya gider gelirdik. Balıkesir – İzmir yolu otobüs ve tren ile dört dört buçuk saat sürerdi, çok şükür şimdi otobüs ile iki saatte gidip geliyoruz.

***

Günümüzde yapılan ve tamamlanmak üzere olan İSTANBUL – İZMİR oto yolu ile İSTANBUL- ÇANAKKALE – İZMİR otoyollarının her ikisinin de ilimizden geçiyor olması, uzun dönemde ulaşım ve lojistik merkezlere bağlanacak olması bizim için çok büyük olanaklar sağlayacaktır.Tarım, sanayi ve hayvancılık ürünlerimizin yurt içi ve yurt dışı nakliyat ile yükleme limanlarına iletilmesi, depolanması ve yüklenmesi kolaylaşacaktır. Keza karayolu ile yolcu taşımacılığında süre çok çok kısaltılmış olacaktır.

***

İş Bankasının arka sokaklarındaki sarraf ve kuyumcular ile Hasan Baba yatır kapısı karşısındaki şekercilerimiz de çok meşhurdu, aynı bölgede ayakkabı ve kundura mağazaları ile kumaş tüccarları (ŞENGÖRLER) hatırı sayılı esnaflardandır. Kuyumculardan SAVAŞTEPELİLER o tarihlerden beri adı duyulanlardandır. Aynı bölgede eski CUMALILAR’IN bitişiğinde Kesebir kuru yemişçi ile Ajlan, İş Bankası sırasında Balıkesir’in en meşhur BALKAYA Pastanesi vardı. Arkadaşlar, aşıklar, nişanlılar, yeni evliler mutlaka bu pastanede bir şeyler yemiştir.

***

Haftanın yedi günü yedi ayrı semt ve mahallede pazar kurulurdu, Cumartesi pazarı , Salı pazarı, Çarşamba pazarı (Tabak pazarı) …vb. gibi gün isimleri ile anılırdı.Pazarda daha ziyade köylü vatandaşlar birinci elden kendi ürünlerini satarlardı.

O tarihlerde “Büyükşehir Belediyesi olmadan önce” merkezde bir ilçemiz vardı , Altıeylül ve Karesi sonradan ayrılarak oluşturuldu. Şimdi yirmi ilçemiz olmuştur. Keza, Sakarya, Paşaalanı ve Bahçelievler, Adnan Menderes mahalleleri yoktu onlar sonradan köyden göçlerin artması ile oluşturulmuştur. Köklü ve eski mahalleler ile kırsal olarak bağlı mahalleleri saymak istemedim, onlar halkımızca malumdur.

***

Her hanede elektrik olmasına rağmen, her hanede şehir şebeke suyu yoktu, mahalle ve sokak aralarında saatli – tarifeli akan suyu ücretsiz şehir şebeke suyu  çeşmeleri vardı.

***

Muharrem Hasbi Koray lisesinin ve yanındaki alışveriş merkezleri ile pazar yerinin eski Osmanlı Mezarlığı olduğu günleri biliyorum.Kaç kişinin mezarının yer ile bir edildiğini ve  kaç yüz adet meşe ve çitlembik ağacının kesildiğini bilen yoktur. Dev makineler ile mezarlıklar ortadan kaldırıldı ve yerine yazdıklarım inşa edildi, mezarlıktan geçerken korktuğumuz için bunu yazmadan geçemedim.

***

Bizim çocukluğumuzda, tüm çocukların sevgi ve sempatisini kazanan çok muhterem ve babacan bir Ece Amca ‘mız vardı.

***

Kağıt Fabrikası (SEKA), Çimento Fabrikası ile Pamuklu Dokuma Fabrikalarını orta okulda iken okul idarecilerimiz ile birlikte ziyaret ettiğimiz günleri unutamıyorum. Balıkesir’de bir adet Un Fabrikası ve bir adet Buz Fabrikası ile hal binasının altında  büyük bir Soğuk Hava Deposu olduğunu biliyorum.(Kağıt, Çimento ve Pamuklu Dokuma fabrikaları maalesef yok pahasına satılmıştır.)

***

Oruçgazi ve Sakarya mahallesinde (Mustafa Yaman) otururken sığırtmaç tarafından sabah toplanan ve akşama eve teslim edilen inek, manda , koyun ve keçi sürülerinin olduğunu biliyorum. Paşacami önünden on kuruşa önden binip arka kapıdan inilen (birisi küçük) sadece on adet Belediye Otobüsü  olduğunu, on kuruşa simit alıp yediğimiz günleri hatırlıyorum. Almanya’da çalışan işçilerimizin kurduğu İŞ -BİR sentetik fabrikası üretime başladığı tarihe kadar, çarşı ve pazardan aldığımız ürünleri file, torba ve heybelere veya sepetlere koyarak taşıyorduk. Bu tarihten itibaren daha kullanışlı ve sağlam İşbir naylon örgü torbaları ile taşımaya başladık, henüz naylon poşet icat edilmemişti veya yaygın olarak kullanılmıyordu.

***

İstasyon caddesinde,  ATATÜRK PARKI girişine kadar sıra sıra Müzikli Aile Çay Bahçeleri, Gar binasının yanındaki Demirspor yazlık düğün salonu, yine Orduevi’nin karşısındaki ve (sonradan yıkılan) o tarihlerdeki Beş yıldızlı  tek otelimiz KERVANSARAY, Çömlek Palas Oteli, Balıkesir Oteli, eski garajdan çarşıya çıkan YORGANCILAR Sokağı  ki bu  sokakta şekerci ve helvacılar ile maşıngacı ve sobacılar da vardı. Esas sobacı ve maşıngacılar hırdavat ve nalburlar, Demirciler Caddesinde  kaynakçı , demirci ve hurdacılar ile birlikte olurdu. Şahmerdan, pres ve kaynak makineleri, soğuk ve sıcak demirciler bu cadde de dere kenarına yakın idi, en iyi demirci ustalarından hatırı sayılır Bedri Usta , H.İbrahim Kaynak, Hasan Karabulut ve Hurdacı  Celil ile Çingene Faik  sayılabilirdi, At  Arabacılar ve  at arabası ustaları, KEÇECİLER aynı sırada yerleşmişlerdi.Bu caddenin başında ve sonunda devamlı akan çeşmeler vardı /Sıra çeşmeler vardı. Dökümhaneciler ve haddehaneciler eski garaj bölgesinde faaliyet gösterirlerdi, Oto tamirhaneleri ile motorcular yine buralarda ve dere kenarlarında faaliyet gösterirlerdi.Yine aynı yerde metal çarklı su değirmenleri ile yel değirmenlerinin alt ve üst değirmen taşları sergilenir ve satılırdı.

***

Eski Cami karşısında, Hasan Baba çarşısı girişinde, Sümerbank kapısı karşısında, Anafartalar Şadırvanı’nda, Bağlar sokağı başında ve Devlet Hastanesi önünde, Ayakkabıcılar -Yorgancılar sokağının başında içilebilir,YENİ SU diye bildiğimiz devamlı akan çeşme sularımız vardı. Demirciler caddesinde, eski sanayi bölgesinde / eski garaj bölgesinde, faytoncular parkında ve eski balık pazarı ile bit pazarında tulumba ile çekilen kuyu sularından içme ve kullanma suyu olarak istifade edilirdi. Üçpınar yolundaki “Asri Mezarlık girişinde” Kayısı ve Badem ağaçları vardı. Üçpınar köyünde her yıl ilkbahar ve son baharda  geleneksel yemekli hayır ve mevlitler yapılırdı, meşe ağaçlarının gölgesinde yemekler ikram edilirdi.

***

Balıkesir’deki ortaokul ve lise öğrencileri gruplar halinde belediye otobüsleri ile taşınarak veya yürüyerek fidan dikimine götürülürdü. Değirmen Boğazı girişindeki ve Çamlık bölgesindeki çam fidanları 1960, 1961, 1962, 1963, 1964 yıllarında  orta öğretim öğrencileri tarafından dikilmiştir. ATATÜRK stadyumu ve ATATÜRK Parkı unutulmaz, Kuğulu Park  ile Hayvanat Bahçesi, Luna Park, her yıl Ağustos ayında açılan ve akın akın halkın ziyaret ettiği Balıkesir Fuarı ve fuarın etrafındaki çay bahçeleri ve müzikli gazinolar hiç unutulmaz.

***

Yerel basının en eski temsilcilerinden ismini Balıkesir tarihinden hatırladığım İzmir’e Doğru  ve rahmetli Reşit Kıpçak’ın Balıkesir Ekspres Gazetesi ve yine rahmetli Ekrem Balıbek’in Balıkesir Yeni Haber  gazeteleri…  ile bir kaç gazete daha mevcuttu. Bu saydığım bir kaç gazete bayilerden ve bizzat seyyar satıcılardan satın alınır merak ve ilgi ile okunurdu.

***

KUVAY-I  MİLLİYE şehridir BALIKESİR, Kurtuluş savaşında düşmana ilk ve son kurşunları atan  kahramanlara sahip olan Karesi ilimiz, ATATÜRK’ün hutbeye çıktığı ve nutuk attığı Zağnos Paşa Camisi’ne sahip olan Balıkesir, ASMALI MESCİT ‘de “Kurtuluşa Kadar Mücadele” Kararı  alan 41 Bayrak Adam ‘a sahip olan Balıkesir, 6 EYLÜL kurtuluş günü etkinlikleri ve Tülü Tabak gösteri ve oyunlarının sergilendiği, Balıkesir Bengisi ve Pamukçu Bengisi / Zeybeği oynayan Zeybekler, Efeler ve Kahraman Delikanlıların şehridir Balıkesir, ON NUMARALI ŞEHİR’dir, Balıkesir’in  plaka numarası on dur, tarım ve hayvancılık ürünleri ile Anadolu’yu doyuran bereketli topraklara sahiptir BALIKESİR.

***

BALIKESİR’ in On Kıymetlisi = On Meşhuru = 10 K’sı vardır, hepsi (K) harfi ile başlayan bu özellik  ve güzellikler Balıkesir’e has özelliklerdir. Bu on özellik ve güzellik Balıkesir’in 10 K’sı olarak bizzat benim tarafımdan tespit edilerek tanıtıcı broşür haline getirilmiş ve 2009 yılında dağıtımı yapılmıştır. Balıkesir’in sonsuz özellik ve güzellikleri olmasına rağmen  ilk anda aklımıza gelecek olan ve 10 K’yı hatırlatan bu özellik ve güzellikleri sayalım ve sıralayalım;

***

1. KAYMAKLISI  ve  KOLONYALARI,  2. KIZLARININ  GÜZELLİĞİ (Afrodit, Helena, Belkıs….) , 3. KAZ DAĞI ( İDA DAĞI ),  4. KAPLICALARI, 5. KUVAY-I MİLLİYE RUHU, 6. KUŞ CENNETİ, 7. KIYILARININ GÜZELLİĞİ, 8. KARESİ BEYLİĞİ,  9. KEKLİK TÜRKÜSÜ (İKİ KEKLİK), 10. KURTDERELİ MEHMET PEHLİVANI (CİHAN PEHLİVANI)…  ve   Milli Kahramanımız KOCA SEYİT  ile … sayamadığımız diğer özellik ve güzellikler…

İşte ben bu değerler ile övünmek istiyorum ve bu değerlerle birlikte yaşamak istiyorum. Tüm hemşerilerimi saygı ile selamlıyorum.

11 EYLÜL 2022  Muharrem KAYNAK