İlköğretim sekiz yıl.
Lise dört yıl.
Fakülte dört yıl.
Üzerine yüksek lisans.
Sonrasında doktora.
Ardından doçentlik, profesörlüğe kadar yükseliş olacaktı muhtemel…
Normal seyir bu…
Araştırma Görevlisi idi Ceren.
Daha yolun “akademik” yönden başındaydı ama büyük çoğunluğunu aşmıştı; en azından artık kariyer basamaklarına gelmişti.
27 yaşındaydı. Film koptu.
Koparıldı.
Ankara Çankaya Üniversitesi Hukuk Fakültesi Araştırma Görevlisi idi.
Sınavda kopya çektiği için hakkında tutanak tuttuğu öğrencisi tarafından öldürüldü.
Önce bıçaklandı, sonra tabancayla vuruldu.
Bıçaklayan ve vuran, öğrencisi idi Ceren’in…
Hukuk Fakültesi 4.sınıf öğrencisi katil oldu.
Bir kariyeri katlederken kendi geleceğini de bitirdi.
Ceren kurtarılamadı, öğrencinin de hayatı söndü.
Ceren, Türkiye için bir “değer”di. Katil öğrencisi almasaydı canını, daha da ileriye gidecekti.
Lakin insan hayatının pamuk ipliğine bağlı olduğu ülkemizde, öğrencide hem bıçak, hem silah nasıl olabiliyor, okula nasıl bununla gelebiliyor, nasıl silah sokulabiliyor fakülteye; bunlar hep görmeye ve duymaya alıştığımız “klasik hale gelen” rutin cevapsız sorulardan başka bir şey değil.
Cevapsız sorular çok bu topraklarda.
Kopya çekiyorsan normalde üzülürsün.
Özür dilersin; yapamadın mazeret üretirsin, bir sebep bulmaya çalışırsın kopya çekmene masumane öğrenci içgüdüsüyle.
Ama masumane içgüdü diye bir şey yokmuş ki; tutanak tutan araştırma görevlisi hocasının odasına gidip tartışabilme hakkını kendinde görüyor; öylesine kaybediyor kendini, sonrası bıçak, sonrası tabanca…
27 yaşında bir “gelecek” bitiyor.
Onunla beraber öğrencinin geleceği de bitiyor.
Onlarla beraber ailelerinin, sevdiklerinin geleceği de bitiyor.
Şimdi çoğumuzun sorduğu sorunun cevabı var mı:
“Bunun için mi bütün bu emekler, okumak, çabalamak?…
Okuyorsun, Hukuk gibi bir fakültede araştırma görevlisi olarak mesleki kariyerine ve iş hayatına başlıyorsun, sonra bir manyak geliyor bıçaklıyor, vuruyor, ölüyorsun?”
Bunun için mi okumak?.. Bunun için mi bu çaba?..
Bir manyak gelip seni öldürsün diye mi?..
Cevapsız soruları çok bu toprakların…
İnsan hayatının zerre kadar değerinin olmadığı, her gün yaşamanın mucizeye dönüştüğü bir diyar oldu burası.
İnsanlar nasıl böylesine insanlıktan çıkıyor; genetik kodlarda ne oldu da bu kadar raydan çıktık meçhul!
“Bu örnek hareket umarım sınavlarımıza yansır. Herkese iyi çalışmalar” şeklinde paylaşım yapmış olay sonrası aynı üniversiteden bir öğrenci.
Hakkında derhal soruşturma başlatılmış başlatılmasına da… Bu iğrenç paylaşımı yapabilen de üniversite öğrencisi ne hazin ki!
Hukuk Fakültesi hem kurban veriyor hem katil çıkarıyor.
Peki biz ne çıkaracağız bu olaydan?..
Ceren sembol olacak…
Ama öldü işte.
Film koptu.
Bu topraklar, sayısıza bir sayı daha ekleyerek, bir kez daha acıya gark oldu.
