Kazdağı’nın somut varlıkları, dünyada eşi ve benzeri olmayan doğal güzellikleridir. Ağacı, sincabı, endemik bitkileri, kültürümüzü ve tarihimizi yaşatan doğa harikası köyleri ve bin pınarı…
Ağaç demişken, Kazdağları’nın en güzel ve nadide köşelerinden biri olan Bayramiç’te Cengiz Holding tarafından katledilen ağaçlar…
Ve bununla birlikte yok edilen koca bir eko sistem…
Henüz mahkeme süreci devam ederken, hukuku çiğneyen Cengiz’in şirketi Truva Bakır A.Ş. , adını aldığı tarihi at misali içimizdeki İrlandalı olduğunu çoktan ilan etti.
Kazdağları’nın somut zenginliği neredeyse iki aydır, Cengiz Holding uğruna yok ediliyor. Proje sahasına çok yakın olan köyler, her gün haritadan silinme tehdidini yaşıyor.
Hepimizin Cengiz Holding’e karşı savunmamız gereken Kazdağları’nın köyleri; Bekirler, Bezirgânlar, Cazgirler, Etli, Hacıbekirler, Hacıdervişler, Hacıkasım, Halilağa, Korucak, Keçiağılı, Köylü, Muratlar, Söğütgediği, Yanıklar, Yeniköy…
Cengiz’i durduramazsak; geçim kaynağı tarım ve hayvancılık olan halkımız, bu cehennemin külleriyle bir bilinmeze savrulup gidecek.
Bölgenin soyut kültür varlıkları da unutulup yok olacak.
Şirketin ilgili bakanlığa sunduğu ÇED raporunda, soyut kültür varlıkları tamamen göz ardı edildi. Hâlbuki uygulama alanı içinde bulunan küçük tepelerin, Helenistik veya Roma İmparatorluk Dönemine ait olduğu değerlendirilen mezarlar olabileceği ön görüldü.
Buna rağmen söz konusu tepeciklerle ilgili şirket tarafından herhangi bir jeofizik çalışması yapılmadı. Sondaj kazısı da yapılmayarak soyut varlıkları korumaya yönelik hiçbir önlem alınmadı.
Proje alanına yüz elli metre mesafede bulunan arkeolojik sit alanının, bu yıkımdan etkilenmemesi mümkün mü?
Bu konu ile ilgili, şirketten bugüne kadar hiçbir açıklama gelmedi. Geleceğini düşünmek de saflık olur. Millet olarak hepimize küfreden, vergi borcunu sildirerek yandaşlığı ile bizleri böcek gibi ezen Cengiz’e güvenebilmemiz için hiçbir neden yok.
Mitolojiden günümüze tarihin her döneminde önemini koruyan bölgemiz, kültürel varlıklar açısından da çok değerlidir. İstiklal Marşı’mızın yazarı Mehmet Akif Ersoy’un çocukluluğunu geçirdiği Bayramiç’in helvası, tescilli bir üründür. Bütün insanlığa mal olmuş bir lezzettir.
Bayramiç’in Dağları, Yandım Ayşem, Çırpılar Zeybeği, Ada Havası bölgenin folklorik zenginliğidir. Halkın en çok oynadığı oyunların başında gelir. İnsanların mutluluğuna da düşman, “ali cengiz oyunları” ile bu madenciler.
Çanakkale seramiği, Çanakkale oyaları, Çanakkale karşılaması, Babakale bıçakçılığı, Ayvacık ve Çan dokuma halısı, Çan Panayırı, Bayramiç’in Yiğitler Köyü’nde gerçekleştirilen “Ünzile Ebe” köy hayrı, İda’da gerçekleştiğine inanılan dünyanın ilk güzellik yarışmasından esinlenerek düzenlenen etkinlik, zeybek geleneği, kıspetçilik, kaşenlik (geleneksel toplantılar ve teşkilanmalar), sepetçilik, saya gezmesi, deve güreşleri, yağmur duası, Hıdırellez şenlikleri, lavaş yapımı gibi kadim el sanatları ve gelenekler, ağaçları kesen cellatlara teslim mi olsun?
Bizi, biz yapan değerler yok olursa, Kazdağları’ndan geriye ne kalır?
Bazı köylerde bölgemize özel kıyafetler günümüze de ulaşmıştır. Bayramiç’in merkez köylerinden Yiğitler, Çatalcam, Hacıköy ve Tülüler de şalvar, kadınların günlük kıyafetlerindendir.
Yassıbağ, Daloba, Ağaçköy, Türkmenli ve Kutluoba’da siyah saten kumaştan yapılmış ferece denilen üstlük giyilmektedir.
Düğün ve nişan gibi özel günlerde genç kızların “altıparmak’’, “kaftan’’, “dallı’’ ve “şalvar” adı verilen süslü giysileri giydiği bilinmektedir.
Yörenin değişik bölgelerinde yerleşik olarak yaşayan Türkmenler, kendilerine özgü giyim tarzını yaşatmaktadır. Türkmen kadınları, üstlerine çok renkli yelek ve gömlek giyer.
Yörük kadınları ise; “uzun dallı“, “şalvar”, “üçetek’’ ve “beşparmak” gibi kıyafetleri kullanır.
Kazdağları’nın emektar, çalışkan ve üretken kadınları, atalarından miras topraklarını Cengiz Holding’e bırakıp geleneklerini unutup Ortaçağ karanlığını ve Taliban’ı temsil eden burka mı giysin?
