https://youtu.be/C8md6yJkUY4 daha önceki yazılarımızdan bu linkteki müzik ve koreografiyi hatırlayacaksınızdır. İsterseniz önce dinleyin ve izleyin ne dersiniz.
İzlediyseniz şimdi https://youtu.be/Aky-J-b9LcU bu url adresinde yer alan görüntüleri izleyelim.
(Bu videoları özellikle ikinci videoyu izlemezseniz yazımızın anlam bütünlüğünü kaçırmış olursunuz)
Lindsey Stirling (d. 21 Eylül 1986), Amerikalı kemancı, müzisyen, dansçı, performans sanatçısı, şarkıcı, besteci.
Stirling, koreografi keman performanslarını ve müzik videolarını 2007 yılında yayın yapmaya başladığı resmi YouTube kanalı “Lindseystomp”da yayımlamaktadır. (Ocak 2020 itibarıyla) Kanalın toplam 2,85 milyarın üzerinde görüntülemesi ve 12,3 milyondan fazla abonesi bulunmaktadır.
Birinci video da yer alan tüm güzelliklerin, hepsi öyle bir anda ortaya çıkmadığının kanıtı ikinci video.
Çaba, gayret, azim, yapma isteği her şeyi bulabiliriz videoların içinde… İkinci videoyu izledikten sonra düşünecek çok şeyimiz var. Asıl görmemiz gereken ise gösteri videosunu izlerken, çalışma videosuna bakmadan harcanan emek, gayret ve çabayı görebilmek olmalıdır.
Yarın 8 Mart “Dünya Kadınlar Günü” olması hasebiyle güzel ülkemde birçok kadın girişimcinin başarısı videoya alınmış ve yayında… Bizden bir örnek konulabilirdi bu yazıya…
Lindsey Stirling hikâyesinde beni etkileyen, çabanın zorluklar sonucunda ya da hayat koşullarının zorlamasıyla değil, hayat coşkusuyla gelmesi.
Biz Anadolu insanı acıdan beslenir, acı ile büyütürüz bebelerimizi, hep en kötüye hazırlanarak iyisi gelir ise mutlu olmayı temenni ederiz. Hayat bizim için neredeyse eşittir zorluk anlamına gelir. Anadolu için çaba kavramı ise zorlukları aşmak olarak tanımlanır, zihinde ve gönülde anlam aynıdır.
Acı bu coğrafya ile her ne kadar yoğrulsa da değişim bir geçektir. Değişmek, güncellemek, güncellenmek, yenilemek, yenilenmek gerekmez mi?
Atamız da ilkelerinde bunu söylememiş midir? İnkılapçılık ilkesi kendimizin muasır medeniyetler seviyesine ulaşmamız için güncellememiz gerektiğini ifade etmez mi?
Şimdi kendimizi güncellerken özümüzü kaybedelim demiyorum, fakat hayat coşkusu ile gelsin çabamız.
Çaba acıyla, öfkeyle, başkaları beğensin ya da aferin desin diye değil, özümüze, hayat ışığımıza yaklaştırsın diye olmalı hayatımızda… Çabamız hayat coşkumuz olsun, hayat coşkumuz çabamız ile birleşir ise sonuç zaten beklentimizin üzerinde olacaktır.
“Çaba” kelimesini ne çok kullanırız aslında hayatımızda asıl olan kullandığımız kadar uygular mıyız?
Kendimizde, çevremizde, ilham olduğumuz ve ilham aldığımızda bu kavramı ne kadar uyguluyoruz hayatımızda, başkalarına söylerken aslında çok kolay “çaba göstermelisin” demek.
Şöyle bir düşünelim;
* Ders çalışmak için çaba göstermelisin,
* Dersleri anlamak için çaba göstermelisin,
* Sınavlar için çaba göstermelisin,
* Arkadaşların çaba gösteriyor, sende çaba göstermelisin,
* Arkadaşlarından daha iyi olmak için çaba göstermelisin,
* Hayatının kurtulması için çaba göstermelisin,
* Para kazanmak için çaba göstermelisin,
* Ev almak için çaba göstermelisin,
* Borç ödemek için çaba göstermelisin….
Aslını sorarsanız kısır döngüdeki tüm çabanın esprisi para kazanmak değil midir? Hayatımızın tamamı kurmalı saat gibi, sessiz bir sözleşme gibi ya da sanki söylenirse yanlış anlaşılacak söz gibi ama asıl olan temelde yatan düşünce para kazanma çabası, böylece yaşamın anlamı para kazanmak oluyor.
Hayatımızın asıl çabası yaşamak olmalı,
Gerçekten bulutlar da uçar gibi, ormanda gezerken renk renk çiçekleri koklar gibi, yeni bir bilgiyi keşfeder gibi, en güzel kahkahayı atar gibi, sevdiklerimiz ile güzel bir yemek sofrasındaymış gibi, en güzel anı ölümsüzleştirmek gibi, yaşamak olsaydı çabamız…
Mutlu ve enerji dolu…
Çalışma çabamız; para kazanmak ve hayatımızı kurtarma zorunluluğu olarak değil de, sevdiğimiz bir işi en iyi şekilde yapma çabası olarak görmeliyiz. Bizleri başarıya götürecek çaba böyle bir çabadır. böyle bir çaba hayatımızda beklediğimiz maddi kazanımları da sunacaktır.
Bir de şu var. Biz kimin için, neden, nasıl ve hangi amaç için “çaba gösteriyoruz”
Cevapları duyar gibiyim;
Biz ebeveynler çocuklarımız için,
Çocuklarımız, anne ve babalarını mutlu etmek için,
Evimiz için,
Rahat yaşamak için,
Mutlu olmak için….
Kişisel fikrim; “Her birey bu hayatta kendisi için çaba gösteriyor.”
Burada asıl olan kendiniz için gösterdiğiniz çabanın boyutudur.
Çaba sadece kendiniz için ise bencil, aileniz için ise örnek ve fedakâr, yaşadığınız çevre içi ise kültürlü, bulunduğunuz evren için ise evrensel oluyorsunuz…
Her insanda biraz bencillik olmalıdır. Kendiniz için güzel bir kahve yapın, koltuğunuza çekilin ve kendinizi dinleyin, bunda sonraki çabalarınızın boyutlarına siz karar verin… (sonucu isterseniz paylaşabilirsiniz)
Tercih sizin, hayat coşkunuzun çabanıza dahil olması dileğiyle mutlu pazarlar…
Müzik önerisi: https://youtu.be/aOsvk-Hpnq4
Döndü Polat’ın tüm yazıları için tıklayın …
