Bugün pazar ya..
Hem düşünelim hem gülelim biraz..
Her gün ekranlarda “somurtuk” yüzleri görmekten bıktık!..
Gazete sayfaları bile öyle..
Bir tane karikatür yok.
Espri yapan yok, gülen yüzler yok..
Neyse..
Bu anlatacaklarımın hepsi oldu.
Hem de aynı gün..
Başlayalım mı?..
Hadi başlayalım.
Sağlık ocağına gittim erkenden..
Malum ameliyat olmuştum ya geçenlerde..
Kimse olmaz diye düşündüm.
Kapıdan içeri bir girdim ki..
Belli ki hepsi 65 üstü benim gibi.
Oturanlardan biri hemen bulaştı.
-Doktora mı geldin?.
-Yok maydanoz almaya geldim!..
Ne yapmaya gelinir sağlık ocağına?..
Demedim tabi..O arkadan yapıştırdı yine..
-Liste var masada adını yaz oraya..
Adam gardiyan gibi!..
La havle vela…
Baktım 12. sıra boş yazdım adımı…
Tam o sırada..
Kapı açıldı doktor hanım “Bana kayıtlı hasta varsa gelsin, beklemesin” dedi.
Bekleyenlerden hiç hareket yok.
Belli ki onların aile hekimi değil!.
Benim aile hekimim olduğu için daldım içeri.. İlaç barkodumu aldım çıktım hepsi
iki dakika..
Aman kardeşim..
Salonda eylem var!..
Vay nasıl girersin de , biz burada bekliyoruz da..
İzah ettim. Anlattım.Tercüme ettim!..
Ama…Anlamak yok!..
İlle didişilecek…Çıktım dışarıya..
***
Baktım toplu taşıma otobüsü geliyor.
Bindim boş koltuğa yanımdakine
selam verip oturdum.
İlk soru geldi.
-Nere gidiyon?..
Otobüs “tek hat”ta çalışıyor zaten..
Herkesin ineceği yer belli o soruyor işte..
Söyledim yine de gönlü olsun..
-“Ben de ora gidiyom” !..
E…Nereye gidecen ki başka durak yok zaten!.
Muhabbet olsun..
O sordu tabi yine..
-Emekli misin?..
“Değilim” dedim. Emekliyim desem “nerden?” diyecek, arkadan başka sorular gelecek..
İyi ki değilim dedim.
-Emekli diğsen ne piniyon ?..Bu araba emekli arabası..
Hadi buyrun..
Artık bir iki bi şey de ben söyledim lafı çok uzatmadan..Zaten ineceğimiz yere yaklaştık.Tam kalkarken “Bu arabaları emeklilere reis bedava yaptı” demez mi?.
Attım kendimi aşağıya..
***
Baktım köşede simitçi..
Kafada takkevari bi şey bir karış da
malum sakal..
Öyle bir yere durmuş ki..Arkasındaki vitrin kadınlara hitabeden iç giyimci!..
Gözünüzün önüne getirin.
Simit arabası, hacı abi, arka plan..
-Bir simit verir misin ?.. dedim.
Kağıda sardı, poşete koydu.
Arkadan lafı yapıştırdı.
-Yolda yeme emi!..
Elinin körü sana ne lan?,,
Allahım yarabbim..
Hiç cevap vermedim. Yürüyorum. Düşünüyorum
İşlerimi gördüm. Dönüşe geçiyorum artık..
Dolmuşa bindim. Genç bir leydinin yanı boş oturdum. Oturdum ama kanapenin üzerinde eşyaları var hiç umurunda değil..Ben koca adam yarım iliştim..
Dayanamadım.
-Hanımefendi yardımcı olabilirim rahat oturmanız için..
Hiç oralı olmadı duymadı herhalde dedim.
Bir daha tekrar ettim.
Cevap geldi!..
-Görmüyor musunuz elim kolu dolu işte. Geldiniz oturdunuz.Yardımcı olacaksanız kalkın da kanapeye eşyamı koyayım!..
-Ayy…Canım benim ..Affedersin!..
“Senin …..” demem !..
Hayır, hayır!.. Vallahi demem, diyemem!.,
Ulann..Şansa bak..
Hepsi üst üste bu kadar mı denk gelir ?..
***
İndim dolmuştan eve geliyorum..
Geliyorum ama çile bitmemiş belli..
Köşede bir mini park veya yeşil alan diyelim..Kamuya ait bir yer var..
Baktım urganla çevrili.
Başında da yeni tahliye olduğunu bildiğim bimekan takımından biri var..Tanıyorum kendisini..Beni görünce “vay baba nasılsın?.” diye hatırımı sordu…Arada bir görürüm ben onu..Sever beni!..
-Napıyorsun dedim usulen..
-Baba bak dedi.. Burayı çevirdim.Benim burası…
-Nasıl yani?.
-Ya kurcalama işte benim oldu.Bitti.
-Eeee..
-Yaz geliyor.Karpuz sergisi için kiraya verecem burasını..Yolumu bulurum!..
-İzin aldın mı peki?..
Cevap..
-Ayıp ettin abime bak.
Sen varsın ya!..
İyi pazarlar,hoşça kalın..
