Bir süredir memleketteyim..
Eşe dosta gitmeye fırsat yok da..
Malum!..
Seviyorum eskileri hatırlamayı..
Turan caddesindeyim..
Geçerken aklıma geldi yine..
Çocukluğumun geçtiği Deve Loncası..
Oturduğumuz Buğday Apartmanı yıkılmış
1960’da oradaydık..
Kör İbram’ın fırını gözümün önüne geldi.
Çeyrek ekmek bile alınırdı!..
Bakkal Mustafa’dan kağıdın üzerinde yoğurt..
Doğal şekerden tahin helvası..
Plastik yok ki..
Sıra, sıra at arabacıları vardı mahallede..
Arabayla kavun, karpuz alınırdı..
Sekilerin altı kavun dolar çürümezdi!.,
Her şey doğal..
Palamudu herkes çifter, çifter götürürdü.
Hem de elinde sallaya, sallaya..
Gazoz; ya Dumlupınar ya Sakarya..
Katkı yok, ecdat suyundan..
Tereyağ, peynir salı günleri köyden..
Diğer günler Mümtaz’dan..
Evde el yapımı mis gibi sütten..
Kaldırımlarda satarlardı..
Halin altında toptancılar..
Patates, soğan ne kilosu, çuvalla!..
Sarımsak fileyle alınırdı.
Zengini, fakiri, ortası aynı..
Terziler sıra, sıra, yan, yana..
Terzi Mustafa, Nusret, Mehmetali..
Pantolon ceket çok yoktu da..
Herkesin el dikişi temiz pak vardı..
Kireçci Hafız’ın kireciyle evler ak pak olurdu.
Duvarlar nefes alırdı!..
Saraçlarımız vardı.
Ahmet, Nurettin, Kara İbram ustalar..
At arabaları, faytonlar bile kostaktı..
Köfteci Gazi Bekir..
Ne köfte yapardı..
Kadayıfı cevizli yapar fırında başında beklerdi..
Yanmasın diye!.
Esnafa bak!..
Esnafla mahallenin sakinleri kardeşti..
Herkes yardıma koşardı..
Sobacılar Önder, Ahmet Aydın biraderler..
Metin, Recep Tulparlar, yeğenleri Hüseyin..
Evlerin soba kurumu onlara aitti..
Zengini, fakiri, ortası belli bile değildi.
Herkes aynı gibiydi bizim orda..
“Adab-ı muaşeretin” kitabı yoktu ama..
Adap vardı!..
Komşuluk vardı..
Dostluk vardı..
Yarenlik vardı..
Yardımlaşma vardı.
Öteki , beriki yoktu!..
Birlik, beraberlik vardı.
“Ekonominin kitabı” da yoktu ama..
Kağıt 2,5 lira, kağıt 5 lira vardı.
File; “Dolar” mı dolmaz mı düşünmezdik bile..
Ekmekle helva katık olur
Gelene geçene buyur otur olurdu..
Vesselam..
Millet rahattı!..
