Sağolsun vatandaş çok meraklıdır; ille gidecek, ille çayını içecek, kendini gösterecek…
Elini sıkacak başkanın ki gözüne bir yerden ilişsin…
Belki sonra “işi düşer”, belki “başkan” anlık da olsa “lazım olduğunda” kendini hatırlar…
Çok severiz ziyaretleri.
Mesela saat 9’a randevu alsanız da 11.30’da adım atmaya razısınızdır çoktan…
“O çay içilecek, o çikolata yenilecek”
Başkan da zaten çetele tutuyor ya, kim geldi kim gelmedi diye…
Sonuçta görev bu.
Görev gaspı yapıyor vatandaş, kurum temsilcileri, idari erkan, stö.ler…
Eee…
Günler çok değerli belediye başkanları için.
Çalışma döneminde bu işgalin faydası kime?
Hele hele Yücel Yılmaz ve Hasan Avcı açısından bakalım önce tabloya…
Onlar zaten başkandı. Hasan Avcı aynen devam, Yücel Yılmaz, büyükşehre terfi.
Yeni başkan olan sadece Dinçer Orkan işte.
Sadece Dinçer Orkan’a gelse ziyaretçiler, anlayacağız…
Ama hepsi devam, hepsi gırla.
Ne zaman adapte olacak başkanlar?..
Şu an, şu “çay kahve çikolata” üçlemesinden ne çekiyor başkanlar sormayın gitsin…
Herkes kuyrukta…
Hayırlı olsun başkanım.
Nasılsınız başkanım.
Yanınızdayız başkanım.
Sizinleyiz başkanım.
Sonra….
Sonrası bitti gitti işte gün.
Ne Yücel Yılmaz’ın, ne Dinçer Orkan’ın, ne de Hasan Avcı’nın yerinde olmak isterdik bu aralar.
Çalışmak gerek.
Ne mümkün.
Hatırlıyoruz da Büyükşehir’in kurucu Başkanı Edip Uğur’a akın akın ziyaretçi gelirken sonunda ve zamanla Uğur’un dayanacak hali kalmadığından bekleyen ziyaretçileri, üçerli, beşerli, onarlı gruplar halinde almaya başlamıştı makamına…
Nezaket gereği görüşmeseniz olmaz.
Kapıyı kapatıp kaçmanız zaten hiç mümkün değil.
Sabah 9’dan akşamın 6’sına kadar kaç ziyaretçi?.. Kaç bardak çay, kaç fincan kahve?
Ve asıl önemlisi, kaç zaman?..
Kaç zaman sonra ziyaret faslı biter, kaç hafta, kaç 10 gün, kaç ay?
Bitmez. Sağolsun vatandaş ille de gelecek…
Partili, partisiz, işi olan, olmayan, bir şey bekleyen, bir şey bekleme ihtimali olan, bir şey bekleme ihtimali doğabilecek olan…..
Herkes kuyrukta.
Onu da geçin, belediye başkanısınız ya, kapıları kapatmak zaten söz konusu bile değil…
Tüpgazı biten de başkana dert dökmeye geliyor, komşusunun üst katından kendi dairesine su sızan da..
Ziyaretleri minimum ölçeğe ve minimum zamana indirmek ve başkanları rahat bırakmak gerek.
Merak etmeyin; gelmediniz diye alınmazlar, küsmezler. İşleri var. Çok ama çok işleri var.
İlle de kutlamazsam olmaz mı diyorsunuz, onlar SMS atıyor ya, siz de SMS atın, whatsaaptan yazın, güvercin gönderin, telgraf çekin(kaldıysa halen), mektup yazın(üşenmezseniz)…
Ya da söyleyelim üç başkan stadyumda bir kereye mahsus toplu “hayırlı olsun” ziyaret etkinliği düzenlesinler…
Ne dersiniz, iyi olmaz mı, “zaman” en değerlimiz olduğuna göre fayda faydadır değil mi?
