LÖSEV.
Kurucu Başkan Dr. Üstün Özer’in artık sabrı kalmadı, isyan ediyor, bağırıyor.
Haksız mı?
Değil.
Başka bir ülkede olsa madalya takarlar.
Bürokrasi ve siyaset bizde tam aksini yapıyor, takdir edeceğine, destek olacağına, bin bir engelle karşılarına duvar örüyor.
İsyan edilmeyecek gibi değil.
LÖSEV hikayesi ve başarısı, çocukların hikayeleri bu köşeye sığacak gibi değil.
Ama LÖSEV çalışmaya devam ediyor ve hastane-okul-otel üçlüsüyle oluşan LÖSANTE’ye tam ruhsat alamıyor.
Devlet bir kısmına olur veriyor, diğerlerine hayır diyor, yokuşa sürüyor.
Kurucu Başkan’ın dediklerine bakar mısınız:
“Tıbbın bütün imkan ve olanaklarını barındıran rüya gibi bir hastane yapalım diye bu yola çıktık. Çıkmaz olaydık” diyor.
Ne kadar acı.
Ne kadar üzücü.
Ama biliyoruz ki çevremizde dahi o kadar çok “çıkmaz olaydık” diye pişmanlık gösteren kişi, kurum ve STÖ var ki..
Toplum için, ülke için faydalı bir yola koyuluyorsunuz; karşınıza olmadık engeller çıkarılıyor.
LÖSEV’in LÖSANTE’si tam da buna örnek.
Tam ruhsat verilmediği için hastane çürümeye terk ediliyor.
Kamuoyunda da bu konu aylardır gündemde.
Peki sebep?
Varsa bir eksiklik bunun giderilmesi istenir.
Hatta devlet tam aksine, varsa eksikliğin giderilmesi için destek olur.
Çünkü LÖSEV’in hikayesi belli ve gönüllülerden doğduğu da bir gerçek.
Az buz değil 4 milyon vatandaşın destek ve katkısı var LÖSEV’e.
Damlaya damlaya göl olur anlayışı ile nereden nereye gelindi ve neler neler başarıldı.
Tedavi başarısı yüzde 92’ye yükselmiş, binlerce çocuğa can verilmiş, şimdi “çocuklar dışında yetişkinlere de bakalım, dört dörtlük hastanede herkese sağlık getirelim, radyoterapi , kardiyoloji , beyin cerrahisi, psikiyatri gibi bölümleri de olsun, tıbbın bütün imkanlarını sunalım” diyorlar…
İdi.
Şimdi “bu yola çıkmaz olaydık” diyorlar.
Devlete 45 milyon TL vergi verdiklerinin de altını çizen Özer bakınız sözlerine nasıl devam ediyor:
“Sanki kendime saray oğluma han hamam yaptırdım da açamıyoruz” ifadelerini kullanan Özer, “Biz bilimsel konuları, lösemi ve kanser genetiğini, başarıyı % 100’lere nasıl çıkarırızı tartışacağımıza, Turizm ve Sağlık Bakanlığı’ndan, belediyeden verilmeyen evrakların peşinde 3 senedir suçlu gibi koşuyoruz”
Bugün LÖSEV’in hikayesini, ne kısıtlı imkanlarla nereden nereye gelindiğini, kaç milyon kişi gönüllü katkısıyla ne büyük başarılara imza atıldığını ilk bulacağınız boş vaktinizde lütfen okuyun, Google’a önce Lösev, sonra Lösante yazın.
Devletin madalya vermesi gerek..
Tüm kapıları açması gerek…
Bir hastaneye neden tam ruhsat verilmediğini sorgulayın.
Hangi gerekçe?
Hangi akıl?
Hangi mantık?
Yazıktır.
LÖSANTE’nin tam faaliyete geç/e/memesi bürokrasinin ve yanlış bakış açısının hafızalara kazınan telafisiz bir büyük ayıbıdır. https://www.balikesir24saat.com/author/alp-kaan/
