“Dünyaların en iyisi benim babamdır
Düşmandır düşüncelerimiz
Dosttur ellerimiz
Dünyadaki tek elini öptüğüm
Babamdır
Kırkını geçtin adam olmadın der
Başın önümde dinlerim
Önünde tek baş eğdiğim babamdır.
Sabahlara dek Kuran okur
Anamın ruhuna.
İnanır ona kavuşacağına
Bana gavur der
Diş bilemeden
Dünyada tek bağışladığı ben
Tek bağışladığım odur.
Başım derde girdikçe bakar çocuklarıma
Bitürlü ölemiyorum der senin yüzünden
Çocuklar ortada kalacak
Ölemez kahrımdan benim
Yaşamak zorunda benim yüzümden
Gözlerindeki ateş bakışlarında söner
Tuttuğun altın olsun der
Çocukluğumu tek anlayan odur
Dünyaların en iyi babası benim babamdır.”
Aziz Nesin taa 1961’de yazmış ve “Babam” ismini vermiş bu şiire.
Çekmecemizde özel günlere ayırdığımız notlar arasındaydı, Babalar Günü için aktarırız diyorduk.
Lakin “babalar” o kadar çok siyasete bulaştı ve bulaştırıldı ki bu aralar; Nesin’in şiirini bugün kullanalım istedik.
Herkesin babası kendinindir.
Herkesin babası özeldir.
Bir baba mükemmel olabilir çocuğu berbat.
Bir baba berbat olabilir çocuğu mükemmel.
Ne babayı çocuğundan ötürü suçlayabilirsiniz.
Ne çocuğu babasından ötürü.
Kimse çocuk ile baba arasına giremez.
Baba ile çocuk arasındaki bağ sadece kendilerine özeldir.
Bugün siyaset kulvarında “baba”lar üzerinden giden birbirini karalama kampanyası var ya…
Herkes “önce” kendi babasına bakmalı eğer buradan birbirine yüklenilecekse!
Ama yanlıştır ki bu.
İki kere ikinin dört etmesi kadar açık bir yanlıştır hem.
Babası böyle veya şöyle diye kimse birbirini eleştirmemeli, kötü yorumda bulunmamalı.
Babanın varsa suçu veya ayıbı çocuğu bağlar mı?..
Çocuğun varsa suçu veya ayısı babayı bağlar mı?..
Neyi tartışıyor siyaset?..
Ne kadar ve neden düşüyor seviye nereye kadar?..
Kim olursa olsun, ne olursa olsun; velev ki babanın çok kötü bir sicili olan, nefret edilen biri olsun…
Çocuğun günahı ne?.. Çocuk “baba” ile dövülür mü?..
Velev ki baba örnek ve herkesin sevgilisi biri olsun, oğlu cani, yalancı, hırsızın teki…
Çocuğun günahı babaya yüklenir mi?..
Neyi tartışıyor Türkiye siyaseti?
2019’da “akıl kaybetme” yarışına mı girdik?..
Siyaset hep kirlidir de…
Ne demiş Nesin?
“Dünyaların en iyisi babası benim babamdır”
Girmesek babalar ile çocukları arasına.
Siyaset oyuncağı yapmasak babaları.
Doğrusu bu değil mi zaten?
