ATATÜRK, ANDREE, BEKİR COŞKUN…

Ankara’da verdi son nefesini.
Atatürk / Anıtkabir orada diye.
Atatürk sevdasına saygısızlık edenlere inat.
Öyle geçiyor yüreğimden , iç sesim böyle yaz diyor.
Bunca yıldır yazarım , hiç o cümle aklımdan bile geçmedi ki , yazayım.
Duayen olmak budur işte.
Bana da bu ders olsun.
Kendime buradan not düşeyim ;
” Öylesinde engin olacaksın ki , öylesinde dik duracaksın ki , yazdıkların, meydanlarda afiş olacak ”
” Milyonlarca ailenin evinde kitapların olacak. Gazetedeki Onuncu Köy köşesini önce okumak için evde karı – koca didişecek ”
” Harbi Urfa delikanlısı Bekir Coşkun gibi seveceksin Atatürk’ü , Türkiyeyi ”
“Türkiye Cumhuriyeti delikanlısı olmak böyle bir şey işte.”
” Öylesine sevdalanacaksın ki , Andree dediğinde , Pako bile yanına sokulup , başını okşatacak, üç ayağı ile koşacak yanına”
Öyle kolay mı Bekir Coşkun olmak.

Düğününde , alacaksın eline gitarı, geline en güzel notalarla ses vereceksin, onu ölene kadar sevip yanında olacağına söz vereceksin.
Doğaya , börtü böceğe , hayvanlara , yaşama , insanlığa bin selam vereceksin her köşe yazında.
Öylesine kovulacaksın ki , geleceksin onuncu köve.
Öylesinde sevda yaşayacaksın ki , adı Andree olacak.
Seni sonsuzluğa uğurlarken. Haykıracak aşkını .
“Seni en çok ben sevdim “diyecek.
Mutfak penceresine kanaviçe perde alırken bile Andree diyecek ki ;
– Lale motifi olan kanaviçe var mı ? Bekir çok sever de..
Bir Lale nakışının kırmızısında , Türk Bayrağı aklındadır belki , üstadımızın.
En iyi onu Andree bilir..
O da Andreesini..
Yokluğuna dayanamayacağı için belki önce gitti..
Kim bilir ?
Andree’nin yokluğuna dayanamayacağını biliyordu bence.
Kendisi öyle dedi..
” Bir kadın gittiğinde, ne çok kişi gider aslında.
Bir ağır işçi , bir temizlikçi ,bir bakıcı ,bir bahçıvan ,bir muhasebeci .
Bir anne gider..
Bir dost..
Bir sevgili..
Ne çok kişi yok olur aslında, bir kadın gittiğinde.”
Dedi , Bekir Coşkun.

***

ATATÜRK ancak bu kadar anlatılabilirdi , benim yüreğime çakılıp kaldı o sözleriniz..
Öylesine anlatacaksın ki Atatürk’ümüzü .
Bekir Coşkun gibi , bıkıp usanmadan , meydan okuyarak anlatacaksın ..
Okuyup , aklına yüreğine yazacaksın dediklerini.
“Bu vatanın çiçekleri bitmez.
İstediğin kadar yol..
Çiçek tarlasıdır burası..
Hep MUSTAFA KEMAL açar..”
Dedi, Bekir Coşkun.
Hüzünlendi, Atatürk ilke ve devrimlerini saldıranlara gücendi.
” İki torba kömüre Atatürk’ü sattınız” dedi.
” Biz Atatürk’e hiç bir zaman kıymadık” dedi.
Atatürk ve Türkiye sevdalısı yüreği acıdığında..
Anladığım şu ki ;
Atatürk’ü Bekir Coşkun gibi anlatmaya çalışacaksın.
Hayalimdir.
Sizin kadar anlatamam ama , size söz veriyorum.
Bu vatanın Mustafa Kemal açan çiçeklerini sulayıp , bakmayı sürdüreceğim.
Size söz üstadım.

***

O, yazılarını merakla beklediğimizdir.
Uğur Mumcu , katledildikten sonra yazıları en çok merak edilendir.
” Bugün ne yazdı acaba ?”
Yazılarındaki o nükte ile verdiği dersler, kısa ve anlamlı sözcüklerin dansıdır.
Bir çırpıda okunur , sonunda öylesine bir tümce ekler ki ; kırk yıl düşünsem aklıma gelmezdi dedirtir insana.
Kelimelerin efendisi olduğunu bir kez daha anlarsın.

Samimi, sıcacık, nükteli konuşur izleyenlerin gülmesiyle mutlu olurdu , bizler mutluluğunu anlardık sesinden.
İlhan Selçuk gibi yazmayı çok isterim derdi.
Onun gibi yazmaya özendiğini söyleyecek kadar bizden biridir o.
Emin Çölaşan’nın hakkında söylediği sözlerini de buraya not edeyim.
Çölaşan ile birlikte uzun yıllar aynı gazetede çalışmışlar.
Birbirlerine bu şakayı yapıp poz verecek kadar güzel insanlar.
İyi ki bizdensiniz.
” Bekir , biraz peltek konuşurdu. O yüzden çok konuşmayı sevmezdi. (Gülümsüyor burada )”
“Yazı yazmayı da pek sevmezdi. Köşesini yazınca işi biterdi.”
“Bekir ile gazetede sek sek oynadık , egsersiz olsun diye.”
” Sigara içmesi yasaklanmış , ama o içerdi gizli gizli. Benden bir tek sigara isterdi. Dayanamaz verirdim ”
Emin Çölaşan’ın Sözcü gazetesinde yazdığı bugünkü yazısının içindeki bu resmi alıp buraya koydum.
Çünkü çok samimi , çok sıcak iki dostun muzipliğini okurlarım da görsün diye.
Dostlarım dediklerinden bir çoğu onu son zamanlarında yalnız bırakmışlar.
Bu cümleyi okuduğumda gözyaşlarımı tutamadım.
Bu bilgiyi Emin Çölaşan verdi..
O dostlar da bir gün ölüp gidecekler..
Bekir Coşkun kadar ses verecekler mi ?
İşte burası önemli..

***

Üstadım sağ olaydın , beni okuyunca belki güler geçerdiniz bu yazdıklarıma.
Yerel basında yazan amatör bir gazeteci olarak sizi anlatmaya cesaret ettiğim için .
Ama ben en çok eğitimciliğime güvenerek yazarım.
Afyon / Emirdağ ve köyleri. Balıkesir , Siirt ,İstanbul , Diyarbakır, Ankara illeri, emek verdiğim öğrencilerime güvenirim en çok..
Anadolu sevdamdır bana yazdıran.
Yaşadığım mutsuzluklara meydan okumadır belki de , bu yazmalarım.
Yirmi yıldır yazar çizerim , tek kuruş kazanamayan tek amatör gazeteci benim.
Olsun varsın.

Ama , en harbi ATATÜRKÇÜ sevda ile yazmaya çabalarım.
Ülkemin dertleri ile dertlenirim.
Ara sıra, Atatürk ve Türkiye sevdam depreşince iki satırımla seslenirim , derim ki ;
“Benim edebine vurulduğum Anadolum ,
Bir söz söyle orta yerine dünyanın,
Yankılansın , duyulsun,
Ama bu sözün bu defa Mustafa Kemalce olsun”

***

ANDREE İLE EL ELE.
“Burası Karşıyaka
Andree’nin elini ilk orada tutmuştum…
Yıllar sonra Pako öldüğünde, çocukların hayvanlarla oynadığı bir parka “Pako Parkı” adını verdiler Karşıyakalılar…
Yine el ele tutuşup parkı gezmiştik…
Bu kez önümüzde minik hırpani bir köpeğin hayali, kulakları ine kalka koşup durmuştu…
Kendi memleketim Urfa’da bir ilçe belediye başkanına “Pako’nun yazılarını okuyor musun?” demiştim de, uzun uzun düşündükten sonra sormuştu:
“Ermeni mi?..”
Bütün Türkiye’nin Karşıyaka gibi olmasını çok istedim…
Hayalimizdi bu…
Olmadı
İşte o Karşıyaka’da birkaç gün önce çocuklar “Andımız”ı okumak istediler…
“Türküm doğruyum çalışkanım…
İlkem; küçüklerimi korumak büyüklerimi saymak yurdumu milletimi özümden çok sevmektir…
Ülküm; yükselmek ileri gitmektir…
Ey Büyük Atatürk!..
Açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant içerim…
Varlığım Türk varlığına armağan olsun…
Ne mutlu Türküm diyene!..”
BEKİR COŞKUN.

***

Tarifi imkansız kederler içindeyim desem , öz abimi kaybetmiş gibiyim desem .
Andree’nin ellerine dokunup kederini hafifletebilsem , işte böyleyim bugün..
Yurdun uçmağ olsun Bekir COŞKUN..
Unutmayacaklar arasındayım..
Öyle teselli buluyorum..
Yıldızlar yoldaşın olsun.

***

” Sevmek her zaman zordur” demiş Bekir Coşkun.
Zoru başarmak için her şeyi sevdi.
Umutların müjdecisi, umutla yaşamayı sevdiren yazıların erbabı; unutmayacağım inan.
Uğur Mumcu , İlhan Selçuk ve Atatürk’üme selam götür..
Sizleri çok sevdik..

Baba ocağının olduğu toprağına verdiler bugün, sonsuzluğa uğurladı sevenleri..
Andree’si başında.
Türk Bayrağı tabutunun üstünde..
Gözlerde yaşlar, yüreklerde yangınlar ..
Arkadaşım Ziyattin Yılmaz şöyle yazmış ;
” Sen insanların yüreğindeki cennettesin ,başka cennete ihtiyacın yok. Işıklarda uyu usta.”

***

Tülmen köyü toprağının bağrına koydular ustayı..
Urfanın etrafı dumanlı dağlar..
İçerim yanıyor , aney gözlerim ağlar.
Benim zalım derdim cihanı yakar.
Gezme ceylan bu dağlarda seni avlarlar.
Anaydan , babaydan, yardan ayrı koyarlar.