Bu ne yaman dünya diye bakıyorsun biliyorum, senin o bakışlarındaki umut ile keder arasında gidip gelen kaygılarını koca koca adamlar görsün !.
O çürük betonları yapanlar , bu bakışlarından utanır belki !.
Belki!.
– Utanmazlar mı ? Bebeciğim hadi söylesene , bakışlarını ben okurum senin..
Ben anneyim..
Anayım..
Anadolu adı bu yurdun özü..
Analarla dolu..
Kader diyenlere inat , haykır ..
Ingaaaa..Ingaaaa..
Beton kafalar anlamasa bile,
Analar anlar seni.
Ah benim , annesiz mi kaldın sen ?
Bebeciğim sen muhteşemsin dünya sana adil davranmadı değil mi ?
Yüreğim diyor ki; al bunu koynunda sakla..
Hiçbir kötülük , hiçbir keder ona gelemesin.
Bu minicik halinle ,
Duyduğun kaygıyı bakışlarınla nasıl da doğru anlattın öyle ?
Dudaklarında donup kalmış gizli bir keder duruyor , bakmasını bilene.
Bu gece de bana uykular haram
Keşke bu gece minicik evimde olsaydın dünyalar benim olurdu inan..
O mis gibi kokun camdaki perdeme konup kalsaydı.
Ellerini ipeği okşar gibi tutabilseydim..
Şimdi desem yetkililere “benim olsun bu bebek”..
– Bebeğe ben bakıp evlat edineyim..
– Yaşın – başın buna el vermez derler..
***
Kocaman kocaman dilekler gönderdim sana..
Senin yüreğin kadar saf ve temiz olanından..
Tut yakala bu dileklerimii..
İnan ki pişman olmazsın..
Yaradanım , sen ulaştır bu gece dileğimiii
Tüm yalnız kalmış bebeciklerimize..,
Her güzellik kolayca sizlerin olsun..
Yolunuz kederleri verenlerden uzak dursun..
12 Şubat 2023.. Zeytinli.
