Ah, Sivas!
Ruhsati’den,
Pir Sultan’dan,
Aşık Veysel’den.
Daha nicelerinden akıp gelen ezelden, yürekleri besleyen kadim kültüründen, suyunu içirip aşıklar çeşmesinden, aşkı büyütmesinden, barışı yeşertmesinden “unutMADIMAKlımda.”
Ah, Sivas!
Kurtuluşun temeli, Cumhuriyet’in kalbi, aşıklar yatağı, yeriyken; 20. Yüzyıl’ın son çeyreğinin, insanlığın utancı, kara lekesi.
Alevin alevi yaktığı bir temmuz gecesi.
Yanmış yakılmış, is içindeki kül-kömür nice insan derisi!
Yıl, bin dokuz yüz doksan üç, güpegündüz ve temmuzun ikisi.
Göz göre göreydi hemen her şey, gözler önünde, daha dün gibisi.
Görmeyen gözler, kör bir kayıkçı gördü bu yangını.
Anadolu’nun bu ulu orta yerinde, gürül gürül akan, koca ırmak yandı, yakıldı.
Akarken su, yandı.
Ne varsa insanlığa dair biriken, ateşlere atıldı.
Kerbela’dan Sivas’a uzanan, insanlığın şah damarıdır yakılan.
Kar etmedi bin yıllık ağıtlar, Sivas ellerinde çalınan sazlar.
Ne varsa, canlarla birlikte, candan türküleri de yaktılar.
Öyle bir yangın ki bu; volkanların söndüğü evrende, bu yangın sön(e)memekte!
En derinliklerimizde, küllenememekte…
Nehirleri, engin denizleri yakıp kül eden türünde!
Bu, insanlık yangısıdır.
Kim, nasıl söndürebilir, ah!
Unutmak ne söz, hep ayan beyan olsun.
Doğup, battıkça gün; Sivas, o Sivas olsun.
Yanık kokusu değil; “Oy Madımak” olsun.
İnsan hep insan olsun.
Ah! Unutmak ne söz.
Dönüp durdukça dünya, “unutMADIMAKlımda” olsun!
Hünkar Hacı Bektaşların, Pir Sultanların yolunda, Sivas ellerinde sazlar, hiç susmasın, çalınsın dursun.
Hasretim, Gültekin’im,
Şair Behçet Aysan,
ALTIOK Metin’im, yanıp kavruldu Madımak’ta.
Külü savruldu havaya.
“Yangın Yeri”ni yazdı Şair Ataol Behramoğlu da:
“Yaşamak, bu yangın yerinde,
Her gün yeniden ölerek,
Zalimin elinde tutsak,
Cahile kurban giderek.
Yalanla kirli havada
güçlükle soluk alarak,
Savunmak gerçeği, çoğu kez,
Yalnızlığını bilerek.
Toplanıyor ölü arkadaşlar;
Her biri bir yerden gelerek.
Kucaklıyor beni Metin Altıok;
“Aldırma” diyor gülerek;
“Yaşamak görevdir
bu yangın yerinde.
Yaşamak, insan kalarak.”
‘UnutMADIMAKlımda’ tutarak.”
