Siyasal denetimin doğrudan doğruya halkın ya da düzenli aralıklarla halkın özgürce seçtiği temsilcilerin elinde bulunduğu, toplumsal ve ekonomik durumu ne olursa olsun tüm yurttaşların eşit sayıldığı yönetim biçimi.
Demokrasi bu.
Pazar günü sandığa gidiyor Türkiye.
2023’de normal bir seçim olması gerekirken ne de hazin ve kırıcı bir tablo aslında aylardır seçim ve sandık güvenliğini konuşmak, endişe etmek…
Ne hale geldik di mi?
Ama bozuldu işte her şey…
Bunca yıl ve bunca seçim; istifa edip tarafsızların atandığı bürokratlarla idare edilen Adalet, İçişleri ve Ulaştırma Bakanlığı şimdi fiilen siyasi partili bakanlarla yürütülüyor, üzerine diğer tüm bakanlar da milletvekili adayı olup bakanlık görevlerinden istifa etmeden seçim çalışmalarını yürütüyorlar, yürüttüler.
İstanbul seçiminde aynı zarftan çıkan 4 oy pusulasından 3’ünü geçerli kabul edip 1’ini geçersiz kabul edilen YSK; teee o zaman vatandaşın güvenini kaybetmişti.
Bakanlarla ilgili aldığı kararlara bakınca aynı güvensizliğin sürdüğü şüphesiz.
Neyse ki İçişleri Bakanlığı’nın YSK’ya paralel bir merkez kurmasına “hayır” dediler.
Buna bile köpürmüştür bakanlık!
Oysa seçim bu.
Gelmek de var, gitmek de.
Yeniden mücadele etmek de var, yola devam da, değişimi sağlama da.
Ancak Türkiye Cumhuriyeti’nde bugüne kadar görülmeyen bir atmosferde akıl almaz isnatlar gördük.
Cumhur ittifakı, Millet ittifakı.
Türkiye’nin asıl sorunu ekonomi, çağdaşlaşma, ileri uygarlık, bilim olması gerekirken Meclis Başkanlığı ve başbakanlık yapmış siyasetçi seçime “şeytanların” karıştığını bile söyledi.
İktidar cephesinin kullanabileceği tek argüman bu mu; din ve terör üzerinden ayrıştırma mı?
İleriye dönük projeler ne?
Seçim’sel dağıtılan parasal şekerlere vatandaş seviniyor da…
Hazine kurudu, kaynak nereden gelecek?
Defalarca yazdık, iktidar değişse de değişmese de…
Kim görev alırsa alsın özellikle ekonomi alanında ateşten gömlek bekliyor kendilerini.
Çünkü kaynaklar tüketildi.
Yaratacak kaynak da belirgin olarak yok.
Millet ittifakı görev alırsa öncelikle devletin kemer sıkması ve israfı engelleyerek ilk kaynak bulma yoluna gidecek.
Saçma sapan siyasal demeçleri bir kenara koyun.
Gerçekten mutlu musunuz, memnun musunuz hayatınızdan?
Ülkenin gidişi huzur veriyor mu?
Yoksa bu gerilimin bir gün patlama noktasına ermesinden endişe mi ediyorsunuz?..
Bırakın doları, USD’yi bir kenara…
Hoş hepsi birbirine bağlı da…
Bulgaristan’ın levasına bakın, kaç lira?
Gençler niye gitmek istiyor ülkeden?
Neden en çok beyne ihtiyacımız olduğu bu zamanlarda beyin göçü oluyor memleketten?
Neden Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu taşlarıyla oynanma sevdasından, niye Atatürk düşmanlığından bir türlü vazgeçilmiyor?
Bu mudur Cumhuriyetin 100.yılında Türkiye manzarası?
Böyle mi olmalıydı?..
Hala biri çıkmış diyor ki, bayrağın adı “Türk bayrağı olmamalı.”
Neyin peşindesiniz?
Bu mu bugünkü tek derdiniz?
Pazar günü sandığa gidiyoruz.
Herkes sağduyuyu kaybetmeden, aklını yitirmeden, Türkiye gerçeklerini görerek oyunu versin.
Sonuçta demokrasi bu…
Gitmek de var kalmak da ama gitmek gerekiyorsa da bunu evrensel demokratik saygı çerçevesinde huzurlu ve siyasi nezaket içinde gerçekleştirmek de asli sorumluluk.
Aksi durumda yaşanacak bir olumsuzluğun faturasını kimse kaldıramaz çünkü.
Toplumun huzura, barışa ve sükuna ihtiyacı var, unutmayalım.
