Bu meret her girişimde “ne düşünüyorsun” diyor ya..
Sanki beni takip ediyor..
Ege’nin maviliklerinden Midilli’ye bakıyorum çayımı yudumluyorum işte..
Yok, yok!..
İlla düşüncemi öğrenecek..
Kağıdı, kalemi aldım elime..
Tek, tek, kelime, kelime düşündüğümü yazdım..
Dedim ki;
GÜVEN
Kalmadı!..
DOSTLUK
Bitti!..
KOMŞULUK
Rahmetli!..
ARKADAŞLIK
Sanal!..
YARDIMLAŞMA
Askıda!..
İTİBAR
Parada!..
ADAMLIK
Mal’da..
İYİLİK
İnsan olanda..
KÖTÜLÜK
Her alanda..
YALAN
Gırla!..
SERSERİLİK
Sokakta!..
SİLAH
Bilirdik savaşta..
BIÇAK
Kadının boğazında!.
NE KALDI?..
HİÇ BİR ŞEY!..
Değerlerimizi yitirdik;
geriye avunacak bu hatıralar kaldı.
Hani merhum yatarken
musalla taşında
İmam soruyor ya..
NASIL BİLİRDİNİZ?..
Biz gerçekten merhumu da
değerlerimizi de “İyi” bilirdik!..
ŞİMDİ Mİ?..
Hocaya bile güven kalmadı ki..
